Segovia en de camino

We hebben al veel cultuur gezien, maar toch willen we Segovia niet overslaan, trouwens een aanbeveling van Toke en Leo. Sommigen zeggen dat dit mooiste vestingstad is van Spanje. We rijden vlot om Madrid heen. Ook hier weer een uitstekend wegennet. Rond een uur of 2 staan we op de camping, met de toepasselijke naam Acueducto, die is bepland met populieren. Laat het nou net de bloeitijd zijn van deze bomen. Er vliegen veel pollen door de lucht en het ziet hier en daar wit van de pluis. De camping ligt op ongeveer 3 km van de stad, dus pakken we de fiets. Al snel komt het aquaduct in zicht. Wat een bijzonder bouwwerk is dat zeg! Het moest o.m. voorzien in het water naar het Alcazar, helemaal aan het andere uiteinde van de stad. Er draait een leuke draaimolen, voorzien van allerlei bewegende minivoertuigen, voor de kinderen. Veel terassen zijn open. Kortom het ziet er gezellig uit. Wij lopen eerst naar boven om het aquaduct nog beter te kunnen zien. Dan lopen we verder de stad in en komen uit op, hoe kan het ook anders, de Plaza Mayor. Hieraan ligt de echt mooie kathedraal Santa Maria. Met mooi bedoel ik hier zo schoon. In de kerk zien we dat er een gefaseerde renovatie wordt uitgevoerd die in 2016 moet zijn voltooid. Een deel van toren en de façade zien er prachtig uit met die blanke zandstenen. Het lijkt wel nieuw! Dan lopen nog wat verder naar boven en komen uit op een rotsvormige punt waarop het scheepsvormige Alcazar (kasteel dat als paleis voor de koning werd gebruikt) is gebouwd. Ook dit ziet er zo schoon en fraai uit. De torens doen wat sprookjesachtig aan. De puntmutsen op de kantelen dragen hieraan bij. Ook het interieur met prachtige plafondschilderingen, een wapenkamer, binnenplaatsen, zalen met schilderijen e.d. zijn een lust voor het oog. De gevel is versierd met sintelvormige kooltjes die mooi afsteken tegen de lichte achtergrond kleur. Tenslotte lopen we via een hele smalle spiltrap naar het bordes op de toren waar je een mooi overzicht hebt over het paleis en de omgeving. Je ziet hoe stijl de wanden van de rots omhoog gaan naar de voet van het gebouw. In duizend jaar is het Alcazar nooit door een belegering gevallen. Via de andere kant van de stad lopen we weer terug naar het aquaduct om een terrasje te pakken. Hier is ondertussen ook poppenkast voor de kinderen begonnen. Tevreden fietsen we weer terug naar de camping.
Op zondag vervolgen we onze weg verder naar het noorden en nemen we een doorsteek richting Logroňo, de graanschuur van Spanje. We rijden over de N120. Dit is de weg waarlangs de camino naar Santiago ligt. We zien talloze wandelaars en fietsers langs de weg. Sommigen lopen er fief bij, andere gaan wat gebukt onder de warmte en de inspanning en wellicht ook zorgen. We herkennen sommige plaatsen. Hier reden wij 4 jaar geleden ook naar Santiago. Wat bijzonder om dat nu op deze wijze te observeren. We passeren plaatsen als Belorado, waar we hebben overnacht, en Santo Domingo de la Calzada, de plaats waar we vandaag een camping vinden. ‘s Avonds pakken we het dagboek van onze camino erbij en lezen het nog eens op gemak na. Het blijven mooie herinneringen!