Fraser Island en Whalewatching

Op de eerst plaats willen we diverse mensen nog weer eens bedanken voor hun reacties op ons log, een van onze trouwste belangstellende Peet en Rita in het bijzonder.
Op donderdag vertrekken we vanaf Hervey Bay naar Kingfisher Bay op Fraser Island. Dit is het grootste zandeiland ter wereld met afmetingen van ca 125 bij 23 km. Sinds 1993 staat het eiland op wereld erfgoedlijst. Dat is maar goed ook want in het verleden zijn er veel bomen gekapt (o.a. redwood met een garantie van 100 jaar als beschoeiing van het Suezkanaal) en is er veel zand gedolven. Er zijn 3 manieren om het eiland te verkennen, individueel (meestal een meerdaagse wandeling), per 4-WD of zoals wij doen met een 4-WD-bus. Met deze bus gaan we de zandpaden op. De bodemstructuur van het eiland heeft onmiskenbaar z’n invloed op de regenwoudvegetatie. Er staan heel veel soorten palmachtige bomen. ook lage struiken, maar dus ook redwood. Het is allemaal zo mooi groen! De beekjes en meren zijn zo glashelder. Ofschoon het eigenlijk prachtig is, is het gelijktijdig heel dubbel dat er in zo’n prachtig stuk natuur met grote bussen en SUV’s over, weliswaar gestructureerde, zandpaden wordt gereden. Er bezoeken maar liefst een half miljoen mensen per jaar op deze wijze het eiland. Het is een wonder dat de natuur deze belasting aan kan.
Onze eerste stopplaats is Lake McKenzie, het grootste meer van het eiland. Zwemmen in dit kristal heldere water zou je 10 jaar jonger maken! Het water is erg koud, dus wij geloven het wel. Vervolgens maken we een wandeling o.l.v. onze gids/chauffeur Kevin bij het Central Station. Dit was vroeger het centrale punt voor de bomen- en zandindustrie. De lunch wordt ons aangeboden in Eurong Beach Resort aan de oostkust van het eiland. Dan gaan we het strand (75-mile beach) op. Nou ja strand, het is net een Hwy compleet met verkeersborden. Er rijden allerlei bussen en 4-WD-voertuigen. Maar strand en zee zijn prachtig. Onderweg op het strand biedt onze chauffeur de mogelijkheid om een rondvlucht te maken. Die stijgen dus ook van deze Hwy op. Ik kijk Marjo aan met de vraag “doen we dat?” Ze kijkt me eerst ontroerd aan, is helemaal overrompeld, maar 5 minuten later zitten we met een 1 motorige 8-zitter in de lucht. Het is echt grandioos! De kustlijn, de zee, maar vooral de meren en zandvlakten contrasterend met het regenwoud, zijn magnifiek. Wat mooi dat wij dit mogen meemaken. Onze vrienden Kees en Anneke en Ries en Wil bezochten dit eiland eerder. Ook zij waren zo enthousiast. Wij delen deze geestdrift!
Op vrijdag volgt weer een spannende dag. We gaan voor de whalewatching met Tasman Venture. Het is prachtig weer. Hervey is een uitermate geschikte plaats (men zegt een van de beste ter wereld) om walvissen te spotten. Het gaat om de zogenoemde Humpback Whales. Een volwassen Humpback Whale weegt zo’n 35 tot 40 ton en is tot 15 m lang. Als een kalf ter wereld komt weegt het ca 1 `a 1,5 ton en drinkt 300 liter melk per dag.
De walvissen voeden zich rond Antarctica van december t/m april (zomer), trekken in mei naar plaatsen oostelijk van Great Barrier Reaf. Hier paren ze en wordt ongeveer een jaar later het jong geboren. Vanaf midden juli gaan ze weer langzaam naar Antarctica. Op deze reis doet een deel (ca 14.000) Hervey Bay aan. Het is hier ondiep water (ca 18 m) met een goede temperatuur, uitstekend vooral voor kalven om hier te verblijven.
Onze moderne boot met een lengte van ca 20 m is voorzien van allerlei dekken om direct naar de zee te kijken. We zitten er met ca 40 personen op. Eerst een uurtje varen om een geschikte plaats te bereiken. Dan worden de eerste vinnen zichtbaar. Als we dichterbij komen hebben de walvissen ons ook in de gaten. Ze zijn van nature nieuwsgierig, ze komen dan ook steeds dichterbij de boot. Ze zwemmen er omheen, draaien zich op hun rug zodat hun witte buik zichtbaar wordt en steken hun kop af ten toe een flink stuk boven water. Het is echt een machtig schouwspel! Het lijkt wel of ze een spelletje met ons spelen, want ze zijn iedere keer weer aan de andere kant van de boot te zien. Dan zwemmen ze weer wat verder weg waarbij ze hun grote staart laten zien. Ze spuiten water omhoog, waarbij er een regenboog zichtbaar wordt. Daarna komen ze weer dichterbij. Het zijn zulke goedaardige bijna aanhalige dieren. Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat ze zich nog zo lief tegenover de mens gedragen, als je in acht neemt hoe ze door walvisjagers worden afgeslacht. Afschuwelijk! We bezoeken op deze wijze verschillende locaties. Bijna steeds weer hebben we geluk en speelt zich hetzelfde tafereel af. Onze uitstekende en deskundige jonge vrouwelijke commentator zegt dat het heus niet vanzelfsprekend is dat het zo gaat. M.a.w. we hebben weer veel mazzel. Als we terug zijn, zijn we helemaal opgewonden van al dit moois.
Wat we vandaag en gisteren hebben mogen beleven zijn echt dingen voor “once in a lifetime”!!. Weer voelen we ons ongelofelijk bevoorrecht dit allemaal te mogen meemaken!!