Weer thuis en terugblik (23)
Blijf op de hoogte en volg Wim en Marjo
11 Augustus 2019 | Nederland, Naaldwijk
Dinsdag jl. zijn we weer veilig thuis gekomen. Onze lieve zus en zwager waren er weer om ons op te halen. Heel fijn en bedankt!
Ja, we kijken met veel genoegen terug op deze reis, die qua lengte (bijna 5 maanden) een record voor ons is.
Hoe kom je ertoe om zo’n reis te ondernemen? Het gaat allereerst om het avontuur en de uitdaging. Je zet een aantal interessant plaatsen op een rij op een continent met veel mogelijkheden en die punten verbind je met elkaar. Zo ontstaat er een route. Als je aan zo’n reis begint, weet je dat het niet altijd even gemakkelijk zal zijn. Het vergt fysiek, mentaal en emotioneel best veel van je. Maar het is vooral de vrijheid om in je eigen tempo die route te gaan. Iedere morgen weet je niet precies waar je die avond weer zal zijn. Dat zijn de drijfveren.
Zoveel indrukken die je dagelijks te verwerken krijgt. Als het dan soms wat veel wordt, je tempo kunnen bijstellen en je een paar dagen rust gunnen. Vooral na zo’n maand of 3 hebben we flink op de rem getrapt. Je heb even je twijfels, maar het mooie is dat je daarna weer sterk gemotiveerd verder kunt!
Je moet af en toe kunnen zeggen: ja het is aantrekkelijk om die plaats te bezoeken, maar we doen het niet om te voorkomen dat het te veel wordt. Keuzes maken dus.
We zijn gestart in het vroege voorjaar met temperaturen om het vriespunt. In Florida en Texas was het warm en zelfs heet. Op het Colorado plateau weer koude nachten en in Nevada en Californië zelfs sneeuw. De laatste weken waren best weer warm. Maar over de hele reis genomen hebben we goed weer gehad en dat is veel waard. Zowel de kachel als de ventilator kwamen goed van pas
Het is een zeer gevarieerde reis geworden. Veel natuur van allerlei pluimage mochten we bezoeken, diverse interessante steden, af en toe wat techniek en ook een persoonlijk bezoek.
Ook zijn we nog weleens de geschiedenis in gedoken in musea e.d. Die is niet altijd even rooskleurig, als we denken aan al die oorlogen die zijn gevoerd (en nog worden gevoerd), de trieste bladzijden van de slavernij en de oorspronkelijke bewoners, de Indianen. Als je daaraan terug denkt dan word je wat melancholisch, je krijgt medelijden met die mensen die zoveel generaties later hiervan nog de sporen met zich mee dragen. Dat is eigenlijk nooit meer goed te maken!
We zijn gespaard gebleven van ziekte en pech of ongelukken met de camper. Dingen die je vaak totaal niet in de hand hebt, maar wel een heel zwaar stempel kunnen drukken. Ja we zijn trots op ons campertje, die wij wel liefkozend de WiMar noemen. Hij heeft ons overal gebracht waar we wilden. GPS vinden wij onmisbaar. Onze Garmin wijst ons in 99% van de gevallen foutloos de weg. Zo’n apparaat geeft vooral in drukke omgevingen zoveel rust. Je kunt vol vertrouwen een stad in rijden want je weet: het komt goed.
Wim vindt het leuk om iedere dag wat in het dagboek te schrijven. Het is anders praktisch onmogelijk om je al die plaatsen later te herinneren. Ook vindt hij het leuk om onze indrukken wekelijks te delen. En als je dan ziet dat zo’n blog wekelijks zo’n 100 tot 150 keer wordt bekeken en mensen reageren, geeft dat best wel voldoening en motivatie om door te gaan. Bedankt voor de belangstelling en het respons.
Hoogtepunten van de reis in chronologische volgorde:
Washington DC, Kennedy Space Centre, Everglades, New Orleans, Oak Alley Plantation, San Antonio, Petrified Forest NP, great deserts en plains, Grand Canyon, Coral Pink Sanddunes SP,
Red Woods, Victoria, Jasper en Banff NP (incl. Lake Louise), Yellow Stone NP, Cody, Saint Lawrence Seaway, Niagara Falls, bezoek aan vrienden in Beamsville, Bay of Fundy en Halifax.
Dan nog een stukje statistiek:
Aantal dagen op reis: 151
Aantal plaatsen van overnachting: 105 (waarvan precies 100 campings)
Aantal bezochte staten USA: 21
Aantal bezochte provincies Cnd: 7
Afgelegde afstand: ca. 22515 km
Tenslotte: we zijn ongelofelijk dankbaar dat we deze reis hebben mogen maken en voelen ons
zeer bevoorrecht.
Ja, we kijken met veel genoegen terug op deze reis, die qua lengte (bijna 5 maanden) een record voor ons is.
Hoe kom je ertoe om zo’n reis te ondernemen? Het gaat allereerst om het avontuur en de uitdaging. Je zet een aantal interessant plaatsen op een rij op een continent met veel mogelijkheden en die punten verbind je met elkaar. Zo ontstaat er een route. Als je aan zo’n reis begint, weet je dat het niet altijd even gemakkelijk zal zijn. Het vergt fysiek, mentaal en emotioneel best veel van je. Maar het is vooral de vrijheid om in je eigen tempo die route te gaan. Iedere morgen weet je niet precies waar je die avond weer zal zijn. Dat zijn de drijfveren.
Zoveel indrukken die je dagelijks te verwerken krijgt. Als het dan soms wat veel wordt, je tempo kunnen bijstellen en je een paar dagen rust gunnen. Vooral na zo’n maand of 3 hebben we flink op de rem getrapt. Je heb even je twijfels, maar het mooie is dat je daarna weer sterk gemotiveerd verder kunt!
Je moet af en toe kunnen zeggen: ja het is aantrekkelijk om die plaats te bezoeken, maar we doen het niet om te voorkomen dat het te veel wordt. Keuzes maken dus.
We zijn gestart in het vroege voorjaar met temperaturen om het vriespunt. In Florida en Texas was het warm en zelfs heet. Op het Colorado plateau weer koude nachten en in Nevada en Californië zelfs sneeuw. De laatste weken waren best weer warm. Maar over de hele reis genomen hebben we goed weer gehad en dat is veel waard. Zowel de kachel als de ventilator kwamen goed van pas
Het is een zeer gevarieerde reis geworden. Veel natuur van allerlei pluimage mochten we bezoeken, diverse interessante steden, af en toe wat techniek en ook een persoonlijk bezoek.
Ook zijn we nog weleens de geschiedenis in gedoken in musea e.d. Die is niet altijd even rooskleurig, als we denken aan al die oorlogen die zijn gevoerd (en nog worden gevoerd), de trieste bladzijden van de slavernij en de oorspronkelijke bewoners, de Indianen. Als je daaraan terug denkt dan word je wat melancholisch, je krijgt medelijden met die mensen die zoveel generaties later hiervan nog de sporen met zich mee dragen. Dat is eigenlijk nooit meer goed te maken!
We zijn gespaard gebleven van ziekte en pech of ongelukken met de camper. Dingen die je vaak totaal niet in de hand hebt, maar wel een heel zwaar stempel kunnen drukken. Ja we zijn trots op ons campertje, die wij wel liefkozend de WiMar noemen. Hij heeft ons overal gebracht waar we wilden. GPS vinden wij onmisbaar. Onze Garmin wijst ons in 99% van de gevallen foutloos de weg. Zo’n apparaat geeft vooral in drukke omgevingen zoveel rust. Je kunt vol vertrouwen een stad in rijden want je weet: het komt goed.
Wim vindt het leuk om iedere dag wat in het dagboek te schrijven. Het is anders praktisch onmogelijk om je al die plaatsen later te herinneren. Ook vindt hij het leuk om onze indrukken wekelijks te delen. En als je dan ziet dat zo’n blog wekelijks zo’n 100 tot 150 keer wordt bekeken en mensen reageren, geeft dat best wel voldoening en motivatie om door te gaan. Bedankt voor de belangstelling en het respons.
Hoogtepunten van de reis in chronologische volgorde:
Washington DC, Kennedy Space Centre, Everglades, New Orleans, Oak Alley Plantation, San Antonio, Petrified Forest NP, great deserts en plains, Grand Canyon, Coral Pink Sanddunes SP,
Red Woods, Victoria, Jasper en Banff NP (incl. Lake Louise), Yellow Stone NP, Cody, Saint Lawrence Seaway, Niagara Falls, bezoek aan vrienden in Beamsville, Bay of Fundy en Halifax.
Dan nog een stukje statistiek:
Aantal dagen op reis: 151
Aantal plaatsen van overnachting: 105 (waarvan precies 100 campings)
Aantal bezochte staten USA: 21
Aantal bezochte provincies Cnd: 7
Afgelegde afstand: ca. 22515 km
Tenslotte: we zijn ongelofelijk dankbaar dat we deze reis hebben mogen maken en voelen ons
zeer bevoorrecht.
-
11 Augustus 2019 - 10:02
Lona:
Wim en Marjo, bedankt voor jullie reisverslagen. Ik heb ze nog niet allemaal gelezen maar wel bewaard. Fijn dat jullie zo genoten hebben en dat de Wimar jullie naar zoveel mooie plekken heeft gebracht. Groeten van Lona. -
12 Augustus 2019 - 04:54
Panhuizen Paul:
Beste Wim en Marjo,
Inderdaad zijn jullie bevoorrecht dat je zo’n mooie indrukwekkende reis heb mogen maken en beleven. Zoveel maanden achter elkaar weg, zal wel even wennen zijn bij terugkomst. Tot november Wim.
groetjes,
Paul en Marjolein
-
12 Augustus 2019 - 05:19
Jan Goeijenbier:
Weer veilig thuis na een geweldig mooie reis. Veel dank voor jullie impressies! -
12 Augustus 2019 - 13:07
Piet En Henny:
Wim en Marjo.
Zo dan weer thuis en straks de WiMarCar weer ophalen . Maar vooral bedankt nog, en knap dat je zo ook de tijd hebt genomen. Om ook nog het thuisfront mee te laten leven met de reis en belevenissen.
groet P en H
-
12 Augustus 2019 - 15:46
Corry:
Heel erg bedankt voor het mooie reisverslag. Zo kon ik vanuit mijn makkelijke stoel een beetje jullie grote reis mee beleven. Was in gedachten met mijn camera af en toe aanwezig voor een mooi plaatje. Maar ik zou jullie alleen maar ophouden, zoveel moois was er.
Het lijkt me dat jullie wel even nodig hebben om alles wat je hebt gezien en beleefd, te laten ‘indalen’ en op een rijtje te krijgen. Het verslag kan daarbij helpen.
Veel succes met het weer wennen aan het natte Nederland....
-
14 Augustus 2019 - 07:33
Aad Van Holsteijn:
Wim en Marjo,
Bedankt voor jullie verslagen en impressies. Het is een hele opgave dat steeds bij te houden en ook enthousiast te zijn. Zelfs als er wat minder "spannends"te beleven viel, wisten jullie er iets van te maken door bijvoorbeeld ook boeiend te schrijven over meer dagelijkse dingen.
105 overnachtingsplaatsen, waarvan 100 campings in 150 dagen. dat doet niemand jullie na en vraagt veel aanpassingsvermogen. En dan wil je de indrukken ook nog een plaats geven. Geweldig.
Ik wens jullie veel plezier met de aanpassing aan thuis. Dat zal toch wel een beetje wennen zijn.
Intussen vaart de WiMar over de Atlantische Oceaan om zich bij jullie te voegen. De naam roept herinneringen op aan de Admar en ook de Wijarito die de golven van de Holle watering doorkliefden op hun weg van de Uithof naar de Heul.
Groet, Aad
-
16 Augustus 2019 - 17:29
Peet:
Beste Wim en Marjo,
Het zit er op en jullie reis is weer ten einde. Gelukkig is alles goed verlopen en hebben we kunnen genieten van de mooie reisverslagen. Jullie reis heeft diepe indruk gemaakt op mij en een beetje jaloers ben ik wel, hoewel wij ook al vele mooie reizen hebben mogen maken.
Echter dat deel van de wereld kennen we nog niet. En wie weet komt het er nog een keertje van. Nu eerst nog even wat kamperen in ons eigen landje met de kids. We zien en spreken elkaar weer snel. Fijn dat jullie weer (heel) thuis zijn. Groet van Peet en Rita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
