Golden Circle

We rijden verder richting Reykjavik. Er wonen hier al wat meer mensen. Het landschap verandert. Er is meer land gecultiveerd. In de verte zie af en toe al een rookpluimpje, ja het geothermische gebied komt er aan. Naast schapen zien we steeds meer paarden in de wei. Wij komen dan in de zogenoemde golden circle, diverse plaatsen ten noordoosten van Reykjavik, met grote attractieve waarde. Eerst komen we in Gullfoss. Dit is echt een bijzondere waterval. Het water stort in 2 haaks op elkaar staande trappen naar beneden. De hoogte (32 m) is niet echt spectaculair. Het is vooral de gigantische hoeveelheid water (zomers 140 m3/sec) die over een grote breedte met veel geweld naar beneden stort. De waterval is op diverse plateaus via keurig aangelegde vlonders goed te bekijken. Het is een echte trekpleister!
Vervolgens rijden we naar Geysir, het thermische centrum van IJsland, tevens naamgever van zoveel heetwatertoestellen op de hele wereld. Vlak naast de camping is een veld vol met rokende en borrelende potten. De echte Geysir werkt niet meer. Vroeger spoot deze elk half uur. De ongelukkige gewoonte van mensen om de geiser met zeep op gang te helpen heeft echter averechts gewerkt. De enige echte geiser is de Stokkur. Deze spuit wat onregelmatig om de paar minuten, maar niet meer dan 10 à 20 m i.p.v. Geysir vroeger 40 tot 60 m. Als verwende reiziger met bezoeken aan Rotorua in NZ en Yellow Stone in de USA, valt het voor ons hier wat tegen. Maar dat mag natuurlijk geen maatstaf zijn. De camping hier is overigens zeer goed bezet, de eerste keer dat we dat meemaken.
De volgende dag is de weersvoorspelling uitgekomen, het motregent flink. We gaan door naar Pingvellir, een afstand van zo’n 55 km. Pingvellir, onderdeel van de Werelderfgoedlijst, is een belangrijk historisch en geologisch centrum. Historisch omdat hier al in het jaar 930 de Alping, de volkvertegenwoordiging, samen kwam. Dat gebeurde op de westelijk oever van Öxará rivier in de openlucht. Een veertigtal hoofdboeren vormden de wetgevende vergadering, zeg maar de 2e kamer van die tijd. Dat heeft men volgehouden tot 1798. Ook een groot deel van de bevolking kwam jaarlijks naar Pingvellir. Er werd handel gedreven, feest gevierd, maar ook recht gesproken. Dat laatste ging er soms nogal wreed aan toe. Want het gebeurde niet zelden dat vooral (“gevallen”) vrouwen, maar ook mannen op gruwelijke wijze werden terechtgesteld. Soms door verdrinking, soms ophanging of onthoofding. Ook werden er sportwedstrijden gehouden.
Geologisch omdat het het grensgebied vormt tussen het Amerikaanse continentaal plat en Europees/Aziatische continentaal plat. Er heeft zich hier een verwijderende en verdiepende kloof gevormd tussen die 2 platen van zo’n 7 km, eigenlijk een soort niemandsland. In het jaar 2000 heeft zich hier nog een flinke aardbeving voorgedaan. Wij maken een wandeling die in het teken staat van beide aspecten. We lopen door een kloof waar genoemde historische zaken hebben plaats gevonden en een stuk waarbij we over velden lopen met heide en vooral net ontluikende kleine berkenbomen. Aan het eind passeren we een leuk wit Lutheraans kerkje, waar we met een vrouwelijke gids een interessant gesprek hebben. Samenvattend een heel interessante dag, dat ook bij een stedenbezoek aan Reykjavik niet zou mogen ontbreken!