Afscheid van Italië (9)

Om de ferry van Olbia naar Livorno te halen, staan we al om 5.45 u op. De boot vertrekt om 10 uur, maar je moet er al om 8 u zijn. Ook moeten we nog zo’n 25 km naar de haven rijden. Het loopt allemaal op rolletjes. Nu 8 uur varen, we nemen met mooie plaatjes afscheid van Sardinië. Als we (vertraagd) in Livorno aankomen, is het al bijna donker. Nu moeten we nog naar de camping. Wij houden er niet van om in donker te reizen en zoeken. Gelukkig is het dichtbij, maar het is wel pikdonker als we aankomen.
We zitten onder de rook van Pisa. Kunnen we eindelijk die beroemde toren bezoeken, die al jaren op de bucketlijst staat. De toren ligt op een prachtig complex en ziet er mooi onderhouden uit. Dat geldt ook de bijbehorende kathedraal en baptisterium. De scheve toren, het symbool van Pisa, is werkelijk een heel bijzondere combinatie met de andere sacrale gebouwen. De gebouwen dateren uit de 12e – de 14e eeuw, maar zien er perfect uit.
We rijden verder naar het noorden en komen uit in Cinque Terre, een streek die we veel hebben horen roemen. De weg er naar toe loopt hoofdzakelijk langs de kust. De weg wordt ook nu weer omzoomd door veel bossen. Italië is echt rijk aan groen, hoewel de herfstkleuren er aan komen. We passeren Carrera, de stad van het witte marmer. Kort voor we er zijn krijgen we veel tunnels te verwerken. Ondertussen blijft het steeds mooi weer met > 25°. Wel worden de nachten sinds Sardinië en stuk frisser. De ventilator hoeft ’s nachts niet meer aan!
Nog één dag kunnen we genieten van zon en zee. We gaan daarvoor per trein naar Monterosso, een van de 5 dorpen van Cinque Terre. Onderweg zien we niet veel, want het zijn meest tunnels. Monterosso is mooi gelegen aan zee tegen de rotsen aangebouwd. Het water is helder en diep blauw. Er is een flink strand dat nog best goed bezet is voor half oktober. Het is best wel toeristisch, we zien veel groepen o.l.v. een gids. Rondvaartboten doen ook nog goede zaken, kortom het lijkt wel hartje zomer. Het meest bijzondere is wel dat het helemaal autovrij is. Dat is dan ook wel het grote verschil met de Amalfikust. Daarnaast is het groener.
Ons laatste doel in Italië komt in zicht, nl. Milaan. Opnieuw onder mooie weersomstandigheden bezoeken we de 2e stad (in grootte) van Italië. We gaan naar de overweldigende Dom, Duomo Santa Maria Nascente. Dit majestueuze gebouw, met een lengte van 157 m en een breedte 92 m, (toren 103) is een van de grootste kerken ter wereld. Deze ligt er prachtig bij in het zonlicht. De gevels, opgesierd met meer dan 2000 fijn besneden beelden, zijn net gerestaureerd. Het is er een drukte van belang op het voorliggende plein. Er staat een grote rij wachtenden voor een bezoek.
Eerst een kaartje kopen, dan door de security (er is trouwens in veel delen van Italië veel met karabijnen gewapende politie op straat), al met al duurt dat ruim een half uur. Maar dan kom je zo’n kerk binnen, met z’n 5 schepen, ook overweldigend. Het is werkelijk een oerwoud van kolommen. Zeker als je een beetje achterin zit, zijn er wel heel veel obstakels in het zicht, alleen al de afstand. Opvallend is wel dat het interieur donker is vergeleken met de lichte buitengevel. Ook binnen prachtige fijn bewerkte details. Het is bijna een paleis van kunst, fantastisch om te mogen aanschouwen! Voor de avond hebben we tickets voor een concert in de Scala, een van de beroemdste theaters van Europa. Een lang gekoesterde wens gaat in vervulling. Op het programma staat de 2e symfonie van Mahler o.l.v. Daniela Gatti. Het stuk wordt gespeeld door het huisorkest van de Scala, bestaande uit ruim 80 orkestleden. Het stuk wordt mede opgeluisterd door 2 sopranen en een koor van 85 leden. Alleen al om in de zaal te zijn is een feest. De zaal wordt omzoomd door zo’n kleine 200 loges over 5 etages elk geschikt voor 6 personen. Wij zitten op de 1e verdieping in een loge met 2 andere personen. Wanden en meubilair zijn bekleed met rode velours. Het is werkelijk een juweel! Het stuk van Mahler wordt op een prachtige wijze vertolkt. Het is een avond om nooit te vergeten!!
Omdat we besloten hebben Aosta dit jaar niet te doen, gaan we na ruim 7 weken door dit mooie land te hebben gereisd, Italië verlaten. We hebben ervan genoten!