Paestum, verder langs de kust, Sicilië/Etna (6)

We dalen verder af naar het zuiden langs de Thyrreense zee en komen uit bij Paestum. Hier zijn pas medio 18e eeuw opgravingen gedaan van de Griekse stad Poseidonia, onder de Romeinen omgedoopt tot Paestum. Een stad die 600 v Chr. is gesticht door de Grieken. Hier staan een 3-tal tempels, die van Neptunus, Ceres en Hera, die heel gaaf bewaard zijn. De eerste is de jongste en vinden wij de mooiste. Zware kolommen dragen de architraaf en dakbalken. Aan de onderzijde hebben ze wel een diameter van 2 m. Verder zijn er opgravingen van een amfitheater, mooie pleinen en gewone huizen. Op de site staan ook prachtige grote bomen, vooral die met een zeeden kruin zijn erg mooi. Alles past zo goed bij elkaar.
Weer wat zuidelijker komen we uit in Diamante. We hebben dit dorpje gekozen vanwege de interessante muurschilderingen.
Als we via de S18 bij Pizzo zijn, zoeken we even naar de Chiesa di Piedigrotta. Dit is een kerkje in tufstenen grotten. Zeelui, die van de verdrinkingsdood zijn gered, bouwden hier een kerkje in een grot. Dan blijkt het kerkje tussen 13 en 15 uur gesloten. Maar de afsluiting is met een hek waar je goed door heen kun kijken. Zodoende zijn we toch nog in staat het e.e.a. te bekijken en fotogeren.
Vanaf Pizzo nemen we de autostrada die hier in de bergen is gebouwd. Dit is toch echt wel een huzarenstukje van wegenbouw. De dalen worden overspannen door viaducten op machtig hoge palen.
De volgende dag bij Palmi regent en onweert het. Er staan grote plassen. We willen in principe de kustweg volgen, omdat die erg mooi moet zijn. Maar gelijktijdig is deze weg ook niet gemakkelijk. Als we verder omhoog gaan, stroomt er met veel water van allerlei rotzooi over de weg. Na een paar km besluiten we dan ook om toch maar de A3 te nemen. We zijn al snel in San Giovanni, waar de ferry naar Sicilië oversteekt. Als we vlak voor de ferry staan, blijkt de rechter achterband van de camper helemaal plat (later blijkt er een schroef in te zitten, wellicht met al die rotzooi mee gestroomd?). We mogen mee maar moeten aan de overkant het probleem direct zien op te lossen. Ik was al van plan assistentie aan te vragen, maar de crew maakt direct gebaren dat zij het wel oplossen. Met krik en wielsleutels is het snel gepiept. Ze geven ons ook nog een tip waar we de kapotte band kunnen laten repareren. Toen ik ze een fooi wilden geven, wezen ze dat resoluut van de hand. Service, hartverwarmend die eerste kennismaking met de Sicilianen! Bij het bandenbedrijf, moete we even wachten tot na de siësta. Om 15.30 u is alles opgelost en kunnen we weer verder. We komen uit bij La Focetta Sicula (nabij Taormina), een eenvoudig rustige camping direct aan zee. Dat komt goed uit want we zijn hard aan wat rust toe. We blijven hier dan ook een dag of 4.
Taormina is trouwens een leuke en gezellige stad, zoals dat in Italië “hoort te zijn”. Het heeft een mooi amfitheater, dat dateert van oorsprong uit de Griekse tijd. Indrukwekkende zuilen flankeren het podium. Sommige mensen testen de akoestiek, deze moet echt heel goed zijn. Je kunt aan alles zien dat het theater nog regelmatig wordt gebruikt. De poorten die naar het theater leiden, vormen mooie fotogenieke doorkijkjes.
Een lang gekoesterde wens, een bezoek aan de Etna, moet op 28-9 in vervulling gaan. We hebben een tour per bus geboekt. Via vele dorpjes rijden we naar Refugio Sapienza op een hoogte van 1900 m. Daar stappen we in cable car met 6-persoons gondels om uit te komen op 2500 m. Vervolgens stappen we over in een soort grote jeep. Deze rijdt in de mist omhoog over sterk stijgende paden door een woestijn van lava en as. Soms is het zicht even wat beter. Maar voor een fotoshoot is het wel erg somber. Dan arriveren we aan de rand van een van de hoofd kraters op bijna 3000 m. Het is koud (10 gr) en vochtig. Een gids neemt een grote groep onder zijn hoede. Het is een jonge man met een hart voor de vulkaan. Deze mensen brengen bijna hun hele leven hier door. Hij heeft, ondanks zijn leeftijd, al veel zelf mee gemaakt. De krater waar wij omheen lopen is in 2006 nog tot uitbarsting gekomen. Er spoten toen magma fonteinen tot wel 800 m hoog de lucht in. Wat moet dat indrukwekkend zijn geweest. De gaten waar deze fonteinen door spoten zijn nog zichtbaar. Op 16 maart jl. was er nog een uitbarsting van een nabij gelegen krater. Onze gids laat een selfie zien waarbij op een paar meter van een gloeiende lavastroom staat. Natuurlijk had het er met mooi weer voor ons allemaal heel anders uitgezien. Toch mogen we dankbaar zijn dit weer hebben beleefd! We gaan we in omgekeerd volgorde naar 1900 m waar we in een restaurant de lunch gebruiken. Het is inmiddels gaan gieten, dus het had voor ons ook nog erger kunnen zijn. Rond 14.30 uur rijden we naar een honing producent. Het is een familiebedrijf dat al 100 jaar bestaat. De huidige baas vertelt enthousiast over werktuigen, bijen en honing. Onze reisleidster vertaalt het Italiaans voor ons. Ook de productie van honing heeft een hele evolutie doorgemaakt. De slechte situatie van de bijen in het algemeen (70% is dood) komt volgens deze man door elektromagnetische golven voor hoogspanning, telefoon, WiFi e.d. Deze visie hebben wij niet eerder gehoord? Na afloop is natuurlijk de onvermijdelijke verkoop van honing mogelijk. Maar toch is dit een interessante toevoeging aan de excursie.