Yellowstone en Cody (17)

Wij benaderen Yellow Stone (YS) vanuit het noorden. We rijden via Livingstone langs de onstuimig stromende YS-rivier en komen uit in Gardiner. Beide stadjes hebben een hoog Western gehalte. YS is het oudste park van de wereld. Het is in 1872 door Theodore Roosevelt geopend. Ter ere daarvan is in 1903 de Roosevelt Arch (een soort Arc de Triomf) met de tekst “For the Benefit en Enjoyment of the People” opgericht. We beginnen dit keer in Mammoth Hot Springs. Dit is een soort terras waarop allerlei geothermisch activiteiten aan de oppervlakte komen. Het is een geweldig schouwspel dat van dichtbij gevolgd kan worden via aangelegde boardwalks. Het is zeer kleurrijk van een ongekende schoonheid. Het zijn schakeringen die lopen van marmer wit, grijs, zalm, geel naar donker bruin. Je kunt overal goed bijkomen en je kijkt je ogen uit. Via de westkant rijden we verder richting Norris. Onderweg komen we langs een bizon die gewoon rustig op veilige afstand aan het grazen is. Drommen met auto’s stoppen meteen en er komt allerlei fotoapparatuur tevoorschijn. In Norris is het zo druk dat er geen parkeerplekje meer te vinden is. Dus rijden we door naar Canyon Village. Daar gaan we noordwaarts over de Dunraven pass van 2700 m hoog. We komen uit bij de Towerfall, een lekker stukje wandelen naar een waterval in de YS-river. Op de terugweg zien we een grizzly op afstand lopen. Weer wat verder kijken we in een canyon met een bergwand in de vorm van een soort dikke orgelpijpen. En kort voor het verlaten van het park is het weer beeralarm. Er loopt op grote afstand een zwarte beer met 2 cups. Op deze afstand zijn het net zwarte bolletjes in het groene grasland. Het volgende doel is de Upper en Lower Falls in de Yellowstone rivier. Onderweg zien we een kudde bizons, maar de afstand is redelijk groot. Bij de falls is het erg druk. Je vindt met moeite een plaatsje voor de camper. Maar de beloning is groot. Deze watervallen zijn niet echt hoog, maar ze verstouwen zoveel water met donderend geraas. We rijden een stukje door en komen bij de Grand View of the YS river. De diepte van de canyon met zijn steile kleurrijke wanden en de onderin wild stromende rivier zijn van een ongekende schoonheid. Vervolgens rijden we naar Norris. Het is ook nu druk, maar het lukt nu wel de camper een plekje te geven. Hier is de grootste geiser (Euchenis Steamboat). Deze bereikt een hoogte van 91 m. Lange tijd werkte hij weinig frequent, maar in 2018 zijn er meer dan 10 erupties geweest. Boardwalks leiden naar deze geiser. Er komt nu wel flink wat stoom uit, maar dat is heel wat anders dan een eruptie. Wel staat aangegeven dat er 2 dagen geleden een eruptie heeft plaats gevonden. Ook achter het museum ligt een mooi terras met allerlei gorgelende hete waterpoelen in een door mineralen gekleurde achtergrond. We rijden door naar de Old Faithfull. Dit is eigenlijk wel de beroemdste geiser die trouw (!) iedere 1,5 uur een eruptie vertoont. Als we er aankomen is er geen plekje op de gigantische parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk zetten we op een kopstrook, hetgeen eigenlijk niet is toegestaan. Als we aankomen bij de geiser is er net een eruptie. Hollende schieten we nog wat plaatjes. Ook dit is indrukwekkend. Onderweg zien we een bizon kort bij de weg en later een mannelijke elk. We rijden door naar West Thump. Ook hier een terras met geothermische activiteiten. Het bijzondere hier is dat het aan het Yellowstone Lake ligt. De combinatie met de achterliggende bergen met besneeuwde toppen maakt het plaatje compleet. We rijden nog een tijd langs het meer en verlaten dan aan de oostzijde het park. We zien veel dode bomen, deels een beetje hetzelfde beeld als 22 jaar geleden. Inmiddels zijn er veel omgevallen. Ze liggen als luciferhoutjes over elkaar heen. Verderop zien wel herstel van het bos met jonge naaldbomen. We rijden langs de Shoshone rivier door het gelijknamige National Forest. We overnachten in het Buffalo Bill SP. Ook eind september 1997 bezochten we YS gedurende 3 intensieve dagen. Nachtvorst was toen aan de orde van de dag. Het was toen minder druk. Het is bekend dat wij onze doelen zeer selectief uitzoeken en zelden een doel voor een tweede keer aandoen. YS is, net als de Grand Canyon, een uitzondering. Vooral de combinatie van geothermie, kolossale watervallen en wildlife, maakt dit park uniek. We bezoeken de Buffalo Bill stuwdam. Hier is in het begin van de 20e eeuw een van de hoogste dammen ter wereld gebouwd (ca.100 m). De overspanning is relatief klein, omdat het water uitkomt in een canyon van de Shoshone river. In het visitor center laat een film zien hoe de bouw is verlopen. Het project is een drama geweest voor velen. Twee firma’s die het uiteindelijk niet bleken te kunnen. Een derde is er met veel inspanning en hulp, maar wel groot verlies, wel in geslaagd. Dit zijn projecten, die niet eerder zijn gerealiseerd, waarin alleen met veel creativiteit en doorzetten een kans van slagen aanwezig is. Een bouwdirectie stelt alleen maar eisen, zonder een idee te hebben hoe je dat doet. Waar heb ik dat eerder gezien? Een belangrijke aspect was ook dat het hier ’s winters 25° vriest. Men heeft uiteindelijk een methode bedacht om m.b.v. stoom bij grote kou te kunnen werken. Cody staat helemaal in het teken van het roemruchte wilde westen. Rodeo en country muziek gaan hier hand in hand. Als we op de camping aankomen krijgen we o.m. een arrangement aangeboden voor een combinatie van beide. Dat lijkt ons wel wat. We worden opgehaald door de Cody Cattle Company. Hier genieten we van een buffet met een life optreden van een trio dat countrymuziek speelt. Dat gebeurt op een opzwepende en enthousiaste manier. Het is dan ook niet moeilijk om het publiek mee te krijgen. Liedjes als “Don’t fence me in” en “Rawhide” komen langs. Voor het optreden begint worden alle staten genoemd en beginnen mensen uit die staat te juichen. Ook NL komt aan de beurt. Na de voorstelling lopen we een paar honderd meter verder naar het rodeostadion. De voorstelling begint met een gebed en het volkslied. Dan volgt er een cowgirl, staande in de beugels van het paard met in een hand de stars en stripes en in de andere de teugels, indrukwekkend en ja heel (trots) Amerikaans!! Wij kennen dat niet. Vervolgens is er de promotie van de lokale middenstand, waarbij er steeds een cowgirl te paard met een vaandel door de arena rent. Het werpen van de lasso om de stierennek, daar gaat het natuurlijk om. Eerst zijn de cowboys aan de beurt dan volgen de girls. De laatsten hebben weinig succes. Dan krijg je de wat minder diervriendelijke delen waarbij het de uitdaging is om op een gebonden hengst of stier, zo lang mogelijk op z’n rug te blijven zitten. Dat hoeft voor ons eigenlijk niet. Wat nog wel leuk is dat er 3 tonnen in de uithoeken van de arena worden geplaatst waar dan een cowgirl met haar paard in een zo kort mogelijk tijd moet zien rond te rennen. Vooral dat inhouden en weer aanzetten van het paard is opzwepend voor het publiek. Ja, we kijken terug op een bijzondere dag! We bezoeken het Buffalo Bill Center. Het is eigenlijk een fraai verzamelgebouw van 5 musea. We hebben er niet veel tijd voor ingeruimd. We beperken ons tot het deel van de Indianen, artmuseum en natuurlijk Buffalo Bill. De Indianen hebben we al veel van gezien, dus we lopen daar wat oppervlakkig doorheen. Toch wil ik noemen dat ik altijd weer wat triest wordt bij het aanzien van dit onderwerp. Het is mooi maar, het is bijna onvergefelijk wat deze mensen is aangedaan. Dat zie je ook vaak in de ogen van deze mensen terugkomen. Het artgedeelte (schilders en beeldhouwwerken) laat veel voorstellingen zien uit Yellowstone, hoe kan het ook anders. Daarnaast zie je veel jachttafrelen en heel fraaie afbeeldingen van dieren. Dan is Buffalo Bill aan de beurt. William Cody, alias Buffalo Bill, is de naamgever van het stadje Cody. Zijn roemruchte reputatie komt ruimschoots aan bod. Het is niet allemaal even fraai dat dit heerschap op z’n kerfstok heeft. Maar als de wilde tijd is gepasseerd, wordt hij meer een succesvol zakenman en reist de hele wereld over. Een kaart van noord Amerika en Europa toont waar hij allemaal is geweest. Dat is zeer indrukwekkend, daarbij vergeleken zijn wij maar prutsers. Het was een intensieve zeer veelzijdige week waarin veel te genieten viel!