Van Karumba naar Mnt Surprise

Als we Normanton op zaterdag verlaten schieten we nog even een maar mooie plaatjes van klassieke gebouwen en “Krys de Croc” een kopie van een gigantische zoutwater krokodil. Dit exemplaar van 8,63 m opgenomen in het Guinniss book of records is gevangen in 1957. We rijden naar Karumba, een plaats aan de Gulf of Carpentaria. Deze plaats ligt in oksel van Cape York, de landtong in uiterste noordoosten van het land. Het is hier tropisch met een heerlijk briesje. De kustwering bestaat uit wat steenachtige op elkaar geschoven schijven met veel schelpen erin. Tussen de blokken vind je wat zand, maar aan de waterlijn is het echt modder. Hierin leven de mudcraps, ook een lokale lekkernij en het trekt vogels aan. We zien pelikanen vliegen, zwemmen en lopen. Dat laatste geldt voor op de zandplaten die droogvallen bij eb. De monding van de rivier de Norman hier in zee met de zon glinsterend in het water is echt een prachtig en aangenaam plekje op aarde!
Voor de zondag hebben we een birdwatch tour geboekt. Eerst vertelt de tourleidster wat over zich op de linker oever van de rivier Norman bevindende bedrijven. Zo blijkt er een pijpleiding vanaf Lawn Hill NP te liggen waarmee erts dat is fijn gemalen en met water vermengd over een afstand van ruim 300 km naar hier te worden getransporteerd. Hier worden er dan weer korrels van gemaakt voor verder transport en verwerking. We varen verder met wat hogere snelheid de rivier op en houden op enkele plaatsen stil om te kijken wat zoal rond fladdert. We zien onder andere een paar witte ecrets en herons. Ook zien we meerdere keren een bonte en zwarte kite, een middel grote mooie roofvogel die zweeft op de thermiek. Om deze goed voor de lens te krijgen en op het juiste moment te knippen is lastig. Het aantal vogels dat we zien is teleurstellend. Maar gezegd moet worden dat het aanschouwen van de veel met mangrove begroeide oevers bijzonder de moeite waard is.
Het echte leuke wandelen ontbreekt hier eigenlijk. Er is meer aandacht voor de vissport waarbij men een bootje vooral de monding van de rivier opgaat. Het blijft wel oppassen voor de crocs!
Op maandag vertrekken weer uit Karumba, echter niet zonder het Barramundi Discovery Centre te hebben bezocht. De Barramundi is een grote (max. 1,80 m maar meestal 0,8 tot 1,20 m) roofvis. Het bijzondere van deze vis, behorende tot de baarsfamilie, is dat deze bij een grootte van 0,5 m van geslacht veranderen. Ze komen ter wereld als man en veranderen dan in een vrouw. Het is een vis die heel snel groeit en daarom commercieel gezien van grote waarde is. Er wordt in het centrum kuit gewonnen, dat zodra ze van larven een klein visje zijn geworden, worden uitgezet in zoet locaties. Als je hiermee niet snel genoeg bent, vreten ze elkaar op. Het zijn dus kannibalen! Na zo’n 2 jaar verhuizen ze naar zout water om kuit te schieten. Bijzonder hierbij is dat dit laatste gebeurt op een tijd gerelateerd aan de stand van de maan (nieuwe en volle maan). Ook de cyclus via de natuurlijke weg verloopt ongeveer volgens deze methode. De vis laat zich erg moeilijk in netten vangen. Ze snijden deze door met hun scherpe vinnen. Voor een sportvisser is het een geweldige uitdaging want ze zijn ongelofelijk sterk. Alles bij elkaar een interessante excursie die we niet hadden willen missen.
Vervolgens rijden we naar Croydon. Dit is historisch gezien een interessante plaats. De plaats was het middelpunt tijdens de goldrush. Van 1885 tot medio 20e eeuw was goudwinning hier booming. Het bezoekerscentrum is tevens ingericht als museum. Er zijn erg veel werktuigen te zien uit het stoomtijdperk die werden gebruikt bij de goudwinning. Ook zijn er gebouwen geconserveerd uit die tijd zoals een politiebureau compleet met cellen, een ziekenhuis, een gerechtgebouw en het woonhuis van de officier van justitie. Uit alles blijkt dat het een bijzondere harde tijdwas waarbij ook justitie overuren moest maken. Vermeldenswaardig is verder de grote Chinese gemeenschap. Zij waren vooral afkomstig uit Kanton en Hongkong. Volgens schattingen waren het er in die tijd in Noordoost Australië zo’n ruim 25.000. Hierdoor kreeg je ook weer vermenging van rassen Europeanen, Aboriginals en Chinezen.
Op dinsdag rijden we eerst naar Lake Belmore. Ook dit is een meer voor de drinkwater¬voorziening voor de omgeving. Het ligt wat hoger dan het stadje en biedt een mooi uitzicht. Weer die confrontatie met de enorme ruimte die dit land biedt. Dat blijft veel indruk maken. Ook nog de overblijfselen van een Chinese tempel uit de gold-rush periode aanschouwd. Dan verder op weg naar het oosten over de Savannah Hwy. We komen eigenlijk maar 2 plaatsen tegen namelijk Georgetown en Mnt. Surprise. Wat een leuke naam voor het laatstgenoemde dorp! Het verhaal wil dat in de 19e eeuw er iemand in een ravijn is gestort. Daar vond hij zonder dat dit bekend was een bron en Aboriginals die daar leefden. Dat was dus erg verrassend. We staan op een prachtige 4 * camping. Op een vraag of er nog iets te wandelen is in de buurt, we komen daar namelijk de laatste weken veel te weinig aan toe gewoonweg omdat er niets is, krijgen we als antwoord dat er achteraan de camping een pad is van 300 m dat leidt naar een rivier met wat watervalletjes. Dit geeft weer aan dat wandelen niet echt leeft onder de Aussies. Dat is aan de omvang van de mensen ook dikwijls wel te zien. Natuurlijk lopen we er even naar toe en het levert nog wat leuke plaatjes op ook.
Op woensdag nemen we een rustdag (wasdag), lopen even naar een gem (edelstenen) shop en verder weinig spannende dorp (niet echt een surprise).