Canberra

Canberra, de hoofdstad van Australië, ligt in een aparte staat nl. Australia Capital Territory. Hier is het federale regeringscentrum gevestigd. Je kunt het ook wel een beetje beschouwen als de culturele hoofdstad. Er zijn hier talloze nationale musea gehuisvest. De eerste indruk is dat het een nog veel meer relaxte stad is dan de andere grote steden in Au. Natuurlijk, het is niet zo groot (350.000 inw.), maar hier zit wel het regeringscentrum. Ook de hoogte en het aantal wolkenkrabbers is substantieel kleiner.
Zaterdag kiezen we voor het slechtweer scenario het National Museum Australia. Eigenlijk waren dat toch al van plan. Het museum is mooi gelegen op een schiereiland in Lake Burley Griffin, een kunstmatig meer. Het gebouw zelf, dat in 2001 werd geopend, ziet er erg modern uit. Dat begint al buiten. De entree met een groot kunstwerk in de vorm van een lange smalle gevouwen strook die een paar keer van richting verandert. De entreehal ziet er erg ruimtelijk uit met allerlei creatieve vormen. Ik zou zeggen “de architect heeft zich hier aardig kunnen uitleven”. We beginnen in een klein amfitheater, waarbij de zaal steeds een kwart slag draait zodat je weer tegen andere schermen aan zit te kijken. Het is een caleidoscoop van allerlei fragmenten die van belang zijn in de Australische historie en het heden. De opzet van het museum is verder in thema’s over Australia. Een ervan is bijvoorbeeld bushfires. Er zijn in dit land veel grote branden geweest. Een groot risico vormen de nederzettingen zoals dorpen en steden dicht bij het vele bushland (60% van de oppervlakte van AU) dat hier is, zijn gesitueerd. Aboriginals zorgden in hun tijd voor gecontroleerd afbranden van vooral het lage struikgewas. In Nothern Territory gebeurt dat nog wel, maar verder kennelijk onvoldoende.
Een ander onderwerp is de fauna. Er zijn allerlei dieren in Au ingevoerd, soms met desastreuze gevolgen. Denk aan konijnen en kamelen. De explosieve groei bleek niet beheersbaar. Weer een ander voorbeeld is de bewaarplaats van gevangenen. Vooral in de 18e en 19e werd er allerlei geboefte hier (de zwaarste op Van Diemen Island, het huidige Tasmanië) losgelaten met alle gevolgen van dien. Het deel van de Aboriginals en daarbij niet te vergeten de bewoners van de tientallen kleine eilanden in de Torres Strait (zeestraat tussen Australië en Nieuw Guinea), is heel omvangrijk en interessant. Tenslotte, in de goldminers periode was men zo gefixeerd op het gewin dat men vergat om goed na te denken over hoe water te betrekken. Het moest soms van zeer ver worden aangevoerd en de behoefte was groot. Uiteindelijk kreeg men door dat de Aboriginals van grote waarde konden zijn bij het zoeken naar bronnen. Het leuke van ons bezoek is dat er, nu we zo’n 3 maanden door dit onmetelijke land reizen, er veel herkenningspunten zijn.
Op zondag is het weer druilerig en koud, maar knapt in de loop van de dag iets op. Na een bezoek aan het visitor centre (de grootste die we tot heden hebben gezien), gaan we in de middag gaan we naar de Floriade. Dat is hier een jaarlijks voorjaarsevenement. Het ligt vlakbij het meer dat noord en zuid Canberra scheidt. Er zijn volop tulpen, hyacinten en andere voorjaarsbloemen te zien in het park. Het is niet vergelijkbaar met onze 10-jaarlijkse Floriade, maar toch wel aardig. Het is nogal commercieel van opzet, er is namelijk van alles te koop. Er staat zo waar een heus draaiorgel gebouwd door een Nederlander (Verbeeck) (met Tulpen uit Amsterdam). Er lopen veel Japanners en andere Aziaten rond.
Zondagochtend besteden we aan een bezoek aan het regeringscentrum in Canberra. Deze wijk is erg ruim van opzet. Nu hoeven ze in Au niet op een m2 grond te kijken, maar dit is heel opvallend. Canberra heeft ook veel parken, maar wij vinden ze er niet zo verzorgd en aangekleed uitzien.
Het nieuwe en het oude parlementsgebouw en een grote laan eindigend in soort Arc de Triomph, liggen in één lijn.
Het nieuwe parlementsgebouw is 7 dagen per week geopend voor publiek. Het gebouw, gelegen op een heuvel (Capitol Hill) is heel herkenbaar. Op het midden deel van het dak staat een RVS-constructie op vier punten met boven op een vlaggenmast. De vlag heeft de oppervlakte van een Londonse dubbeldek bus. Na een security check mogen we in heel veel ruimten een kijkje nemen. Dat is in Nederland niet aan de orde. Ik denk dat ze hiermee nog weer een keer de openheid van de democratie willen benadrukken. Het is een modern gebouw ook weer met heel veel ruimte. Er zijn prachtige materialen zoals hard hout, marmer en andere natuursteen in verwerkt. Ook het interieur ziet er sjiek uit. De zittingszalen zijn prachtig, ook hierin zijn mooie materialen verwerkt. Vanaf het dak heb je een grandioos uitzicht. Enerzijds op het oude parlementsgebouw, dat nog niet zo oud is, en het Australisch Nationaal Museum. Anderzijds kijk je op een bergketen. Het is trouwens, voor ons als buitenstaanders, niet verklaarbaar waarom zo’n jonge staat al na zo’n korte periode aan een nieuw parlementsgebouw toe is.
We komen er in het gebouw ook achter dat afgelopen nacht de klok een uur vooruit is gezet. Wij zijn wel blij met wat ze hier “day saving time” noemen. Tot heden was het om 5.30 uur licht en om 18.00 u donker. Dat schuift dus een uur op. Canberra is zeker een bezoek waard.