Alicante

Vanuit Valencia gaat het richting Alicante. Bij mooi weer komen we uit in Guardamar, een plaats voor zon en strandaanbidders. Op een afstand van 12 km van onze camping wonen Marjo’s vriendin Trees en haar man Leo. Acht jaar geleden zijn ze hier komen wonen. ‘s Middag bezoeken Trees en Leo ons op de camping. Onder het genot van een kopje koffie en een glaasje praten we helemaal bij. ‘s Avond gaan we met ze uit eten bij Antonio in de woonplaats van Trees en Leo, Benijofar. Het smaakt allemaal voortreffelijk. Marjo en Trees zijn jeugdvriendinnen (en nichten). De amicaliteit straalt er helemaal vanaf, heerlijk om dat zo waar te nemen. Ik heb aan Leo ook een fijne gesprekspartner, met best wel veel gemeenschappelijk intresses.
De volgende dag is het tijd voor klusjes. Marjo doet de was en ik probeer een hardnekkig ongemak aan mijn fiets op te lossen. Dat laatste is een extra uitdaging vooral omdat je altijd moet afwachten of spullen uit je reservematerialen kunt vissen om het ongemak (steeds lostrillende lowrider) op te lossen. In de middag fietsen we naar Benijofar, een plaatsje dat veel expats heeft opgenomen in de loop van jaren. Langs de landelijke weg veel producten die (bijna) oogstgereed zijn. Het gaat o.a. om gerst, artisjokken en citrus. Het seizoen zit hier anders in elkaar dan bij ons. Voorjaar is oogsttijd, in de zomer ligt er veel braak omdat het te droog is. Leo en Trees wonen in Benijofar in een prachtige vrijstaande villa. Leo laat ons uitgebreid de tuin zien. Het keurig onderhouden zwembad is een blikvanger. Het water is nog iets te koud. Ook de palmbomen en andere subtropische planten zoals diverse soorten yuca’s staan er voortreffelijk bij. Ook het onlangs gecreeerde gastenverblijf in de kelder ziet er piekfijn uit. Kort samengevat: Leo en Trees hebben het hier geweldig goed georganiseerd allemaal, bijna een paleisje, onze complimenten hiervoor hoor !! Tegen het eind van de middag genieten we van op elektrische kookplaat gemaakt vlees- en groentegerechten. Er is nog steeds genoeg bij te praten, dus het sociale aspect krijgt ruime aandacht. Voor donker fietsen we weer terug naar de camping.
Op zaterdag fietsen we naar Marina. Het is een weinig opvallend dorp. Wel is een shop met veel keramiek. Vooral de kleuren zijn erg mooi. Geel en diep blauw, een mooie combinatie, kom in veel producten terug. Alles bij elkaar toch wel een aardig tochtje.
De (palm)zondag is een stralende dag. De zomer lijkt helemaal los! Vandaag gaan we met Leo en Trees naar Elche. Palmzondag wordt hier, maar vooral in Elche, heel uitbundig gevierd. Er gaat een lange processie vanaf het estation via een groot aantal straten 2 maal over een brug over de droge rivier naar de Basilica. Er is een grote menigte op straat. Niemand wil wat missen van de processie. Op een van de bruggen veroveren we een mooi plaatsje. Leo heeft een paar visstoeltjes meegenomen, dus laat ze maar komen. We horen al van ver de muziek aankomen. In het zwart geklede fanfare met blaas- en slaginstrumenten komt steeds dichterbij. Direct daarachter lopen mensen met palmtakken. De traditie is hier dat dit lichtgele palmtakken zijn. Die worden verkregen door lang vooraf de palmtakken in te zwachtelen zodat ze geen licht meer ontvangen en daardoor van groen naar lichtgeel verkleuren. De bladeren van de takken zijn bewerkt tot fraaie figuren en broches, echt heel bijzonder. Het is een bont gezelschap al die mensen jong maar ook oud. Iedereen heeft mooie kleren aan en dames lopen deze grote afstand op hoge stilleto’s waar boven een kort rokje. Maar er lopen ook mensen in een dik uniform meestal in een donkere kleur. Die moeten het wel heel warm hebben, maar het is ze toch niet aan te zien. Nadat er nog een fanfare voorbij is getrokken, dit keer in rode kledij, volgt een door 2 x 30 man gedragen plateau waarop een groot beeld van Jezus op een ezel is geplaatst. Dat het geheel, ondanks zoveel dragers, een groot gewicht vertegenwoordigt is de mensen goed aan te zien. Nadat de processie voorbij is, lopen we naar het centrum waar het een drukte van belang. Met moeite veroveren we een tafeltje op een terras midden in de zon. Goed dat we trouwens niet binnen zitten, daar is het echt een kakkafonie van Spaanse klanken. Vervolgens lopen we naar het parque municipal. Hier komt heel goed de reputatie van Elche als de palmstad tot uitdrukking. Ook hier paraderen de mensen, zoeken een leuke pose voor een foto of genieten op een bankje. Rond een uur of 3 vertrekken we naar een klein dorpje dichtbij Guardamar. Hier weten ons gastechtpaar een leuk restaurant waar je voortreffelijk kunt eten. Je bestelt een hoofdgerecht voor een zeer schappelijke prijs en je krijgt daar allerlei voor- tussen en nagerechten bij. Het smaakt heerlijk en we kunnen zonder probleem de avondmaaltijd overslaan. Zeer voldaan nemen we op een hartelijke wijze afscheid van Trees en Leo. Het zijn een paar fantastische dagen geweest hier aan de kust in Alicante.