Alhambra, Mezquita en Semana Santa

Het Alhambra ligt strategisch op een heuvel aan de rand van de stad. Het is een schipvormig ommuurd complex, met daarin opgenomen diverse torens, van historische gebouwen en tuinen waarvan de aanleg al in de 8e eeuw is begonnen. Met de toegangskaartjes die wij hebben gekocht mogen we pas om 14.30 u in de belangrijkste paleizen. We beginnen met paleis van Karel V. Dit is vrij toegankelijk. Het is een vierkant gebouw met een zeer geprofileerde gevelsteen, met in de midden een grote patio. Alleen deze mag worden betreden, maar dit geldt ook voor een ring op de bovenste verdieping. Vooral de westgevel is fraai gedecoreerd met pilaren en een balkon met deuren in de gevel voorzien van fijn bewerkte symbolische voorstellingen. Hoewel dit gebouw als een van de laatste is gerealiseerd (16e eeuw), zijn ook hierin moorse invloeden herkenbaar. Na de middag gaan we eerst naar het Alcazaba. Dit is een toren met in hoofdzaak ruines op de kop van het complex. Dan moeten we zorgen dat we niet te laat zijn in de Palacios Nazaries. Dit bestaat dus uit meerdere paleizen die het hoogste staan aangeschreven. Boogvormige poorten, plafonds, schoorstenen, mozaikwandtegels, enz zijn ongelofelijk gedetailleerd gedecoreerd met Arabische (lees)tekens. In de gevel kijk je via grote boogvormige ramen zonder glas naar buiten met een mooi uitzicht naar de meest moorse wijk Albaycin. De Patio de Arrayanes met een fraaie rechthoekige vijver is een topper. In het water weerspiegelen de aan de overzijde gelegen bogen die een corridor vormen aan de overzijde. In El Patiode los Leones dragen waterspugende leeuwtjes een schotelvormige fontein. Overal kom je die fraai gevormde Arabische details tegen. Wat moeten deze hoogst bekwame vakmensen hieraan veel tijd hebben besteed!
Vervolgens gaan we naar het Generalife, vrij vertaald “Tuin van de architect”. Om dit aangrenzende complex tot volle wasdom te laten komen, liet de toenmalige sultan een riviertje omleggen. Ook dit complex is een feest om te zien. Fraaie tuinen waarin thematisch bloemen zijn gepland. De ranonkel in diverse felle kleuren is heel fraai toegepast. Ook hier weer een langwerpige vijver met dit keer boogvormige fonteinen over hele lengte van de vijver is het geheel omzoomd met bloemen. Ik noem maar een fractie van wat er allemaal te zien is. Het is eigenlijk niet te beschrijven zo veelzijdig.
Op deze woensdag in de goede week willen we ook wat mee pikken van de processies. Er is een ruime keuze die elk op een eigen locatie en tijdstip plaats vindt. We kiezen voor wat ze hier noemen de Gitanos. Het is een processie waarin de mensen verkleed in paarse gewaden met op het hoofd een Ku klux clanachtige puntmuts bekleed met rode stof. De stof loop helemaal door over het gewaad. Een paar kleine spleten ter hoogte van de ogen geeft de mensen enig zicht. Dit alles gaat gepaar met weer een soort fanfare die luide muziek speelt. Blaasinstrumenten en percussie vormen de hoofdmoot. Bij deze processie speelt Maria een belangrijke rol. Veel, vooral vrouwen, dragen een rozenkrans op de hand. Ook opvallend is dat veel mensen een Davidster dragen, joodse invloeden dus. Het geheel gaat in een heel kalme pas voorwaarts waarbij steeds stil wordt gehouden. Topstukken zijn weer een draagbaar waarop een gekruisigde Christus en een met Maria waarvoor vele kaarsen. Af en toe onstaat er een mistige zweem om de draagbaar vanwege de vele wierook die wordt gebruikt. Het hele gebeuren wordt bekeken door vele mensen.
De (goede) vrijdag gebuiken we om andere interessante delen van Granada te bekijken.
Omdat het zowel witte donderdag als goede vrijdag een feestdag is, rijden de bussen niet. Maar de campingbaas is bereid ons naar de stad te brengen en weer op te halen.
In de kathedraal reizen grote witte pilaren omhoog. De kerk is niet extreme groot maar zeker de moeite waard. Wel jammer dat deze kerk zo is ingebouwd. Dan doen we allerlei rustige pleintjes aan, Trinidad, Bib Rambla e.d. Allen hebben een gemoedelijke sfeer, er is een fontein omgeven door groen en ze zijn auto vrij. Het is er heerlijk vertoeven. Om 14 uur begint er weer een processie, de Soledad. De puntmutsen hebben de zelfde vorm maar de kleur is nu donker rood of groen. De muziek is minder uitbundig en ook de symboliek is anders. Er worden nu een schild gedragen met een hart erop dat door een sabel wordt doorboord. De rozenkransen ontbreken ook nu niet. De tocht eindigt op een plein met groot kruis erop. Hier wordt voorgelezen bij welk kruiswegstatie ze zijn en welk gebed erbij hoort. Het plein stroomt snel vol en het is er bloed heet. We zoeken een plekje in de schaduw en observeren de mensenstroom. Aan het einde van de middag komen we nog een processie tegen. Granada is een erg interessante stad, de paastijd maakt iedere stad hier bijzonder.
Onderweg van Granada naar Cordoba zien we een landschap dat wordt bepaald door vrijwel uitstluitend olijfboomgaarden. Hier moet dan wel een heel grote markt voor zijn. Vooral als je weet dat het vele jaren duurt voordat je van deze vruchten kunt oogsten. Ze zeggen wel eens “je plant deze bomen voor de volgende generatie”.
De volgende dag is het Pasen. Het is druilerig weer. De eerste de beste kerk die we tegenkomen, de Sant Miguel waar ieder uur een mis is, gaan we in. Het is een erg saaie viering. Er wordt helemaal niets gezongen en we staan binnen 40 minuten weer buiten. In de Adrianus (Ria en Jan) ben je veel beter af. Het hoofd doel van ons bezoek is de Mezquita (Spaans voor moskee). Dit is een top monument met een rijke geschiedenis. Eerst stond hier de Visigotische kerk, die op zijn beurt op Romeinse fundamenten staat. In 711 werd Cordoba veroverd door de Moren. Zij slopen de kerk en bouwen hier deze inmense moskee. Na diverse verbouwingen en uitbreidingen, wordt in 1236 tijdens de conquistador het gebied herovert door de christenen. Zij nemen de kerk in beslag breken in de 16e eeuw het hart, de minaret, uit de moskee en bouwden er een kathedraal in.
Het blijkt dat we er pas om 14.30 uur in mogen. Dus lopen we eerst naar de Guadalquivir rivier, een brede stroom die door Cordoba meandert. Vooral de uitzichten vanaf Romanbrug, een klassieke brug gedragen door bogen met zware puntige massieve stuwen in de stroomrichting, zijn fraai. Na de lunch terug naar de Mezquita. Er staan indrukwekkende wachtrijen zowel voor de kassa als de ingang. Toch gaat het allemaal redelijk snel. Eenmaal in deze kerk valt je mond open van verbazing. Het is lastig om een overzicht te krijgen. De afmetingen zijn zo ernorm. Er staan 1200 zuilen in. Deze zuilen zijn bijzonder omdat ze bovenaan gekoppeld worden door 2 bogen. De reden hiervan is dat het bouwmateriaal dat hier ooit beschikbaar was niet lang genoeg was. Dit is opgelost door 2 pilaren op elkaar te plaatsen. De bovenste staat op een T-vormige kop van de onderste. Aan de buitenzijde zijn 10-tallen altaren gesitueerd, elk met weer rijke kunstschatten. De bouwstijl is heel bijzonder. Overal zie je sterk islamitische invloeden. Bijzonder zijn ook de bogen waarin het lijkt alsof aan de rand gaten zijn geboord waardoor zo’n boog een soort rafelige rand krijgt. In het hart van de kathedraal is het hoofdaltaar. Ook de afmetingen hiervan zijn inmens. Het is niet alleen groot, het is ook zeer rijk gedecoreerd. Alleen in dit gedeelte staan banken. De ruimte erom wordt helemaal in beslag genomen door de zuilen waarom heen alle genoemde bijaltaren zijn gesitueerd.
Zo zie maar weer dat er naast de Segrada Familia nog andere erg bijzondere kerken zijn. De historie die deze kerk heeft is echter bijna niet te evenaren. Een op dit moment oplopende discussie over het eigendom van deze kathedraal mag niet onvermeld blijven. De huidige bisschop schijnt in het afgelopen decennium op een wat schimmige wijze de eigendomspapieren te hebben binnen gehaald. De vraag is hoe dit zal gaan lopen? Het is niet te hopen dat hiermee de katholieke kerk opnieuw in discrediet wordt gebracht, maar het lijkt er wel op.
Voorlopig even genoeg cultuur gesnoven!!