Lofoten (7)

Vanuit Melbu varen we over naar Fiskebol op het eiland Austvågøya, onderdeel van de Lofoten. Dat ziet er meteen een stuk ruiger uit. Toppen tot ruim 1000 m met nog best wat sneeuw erop.
De volgende dag ontwaken we bij een hemelsblauwe lucht. Alles ziet er dan zo anders uit. We zijn nog geen 1 km op weg en het eerste uitzichtpunt is er al. Het ziet er zo magnifiek uit, een combinatie van blauw/groen water, bergen die recht uit zee omhoog stijgen en dat alles in combinatie met een kraak heldere lucht. Je komt ogen te kort. Hier doe je voor, honderden kilometers reizen door een vreemd land met lang niet altijd goede wegen en weer, maar de beloning is zo onbeschrijflijk groot! Zo gaan we diverse uitzichtpunten af. We bezoeken Svolvær, een leuk dorp met een aardig pleintje. We genieten van een kopje koffie op een terras waar we alles rustig kunnen overzien. Er zijn diverse galeries in dit dorp. Kunstenaars worden naar de Lofoten gelokt door de speciale lichtval, waardoor alles nog net iets mooiers wordt dan het al is. We kijken of er nog iets van onze gading bij is. We zien een paar mooie panelen met papegaaiduikers, maar voor een gewone zeefdruk is de prijs ons echt iets te gortig. Alles is duur in Noorwegen, kunst dus ook. We gaan door naar Kabelvåg. Hier staat de Vägan Lofoten katedraal. Het is een grote houten kerk, die vooral aan de buitenkant bijzonder fraai is. Aan de binnenkant is alles sober. Je ziet dat veel hier. Lutherse kerken, zonder veel uitingen. Je kunt er wel een kaarsje opsteken en er staat ook een kelk op het altaar. Even verder is een zeeaquarium ingericht. Zeehonden zwemmen buiten in een natuurlijk bassin. Binnen zie je allerlei grote, maar ook kleine vissen uit de omgeving. Dat zijn er verrassend veel. Ze zijn niet zo kleurrijk als tropische vissen, maar hebben toch allerlei vormen en kleuren. We rijden naar Henningsvær, een authentiek vissersdorp. Het plaatsje heeft kleurrijke huizen, een bedrijvige haven. Het betreft vooral pleziervaart en sportvissers. Daarvoor is het hier echt het Mekka. Je zou kunnen zeggen dat de business zich heeft verplaatst van de beroepsvissers naar het organiseren van de vissport. Het plaatsje heeft wel een zeker Volendamgehalte, maar is toch zeker een bezoek waard. We zijn vermoeid en besluiten hier op de camperplaats aan de monding van de haven te overnachten. ’ s Avonds gaan we uit eten met een glaasje witte wijn, al is dat wel wat begrotelijk. Voor een glas betaal je net zoveel als voor een heel mooie fles in NL. Maar ja, moet maar een keer kunnen.
We rijden weer verder naar het eiland Vestvågoya. Hier bezoeken we het Lofotr Vikingmuseum in het plaatsje Borg. De ontvangstruimte is gebouwd in de vorm van een Vikingschip. Daarachter ligt een boerderij met een lengte van maar liefst 83 m. het betreft een reconstructie van een opgraving daterend uit ca. 800. De indeling is een woongedeelte, een bijzondere kamer met allerlei maskers en een stalgedeelte. De gids vertelt over het complex, waarbij de vrolijke noot niet onbetuigd blijft. Het personeel loopt in Vikingkleren Maar er is nog meer. Het hele complex bevindt zich op een landgoed van vele hectaren. Er lopen boerderijdieren, er is een tuin en aan het water op een afstand van 1,5 km zijn een paar Vikingboten te bewonderen. Het zijn ranke zeilboten die de golven echt doorsnijden. Het is een reis met een hoog museumgehalte. Ze zijn steeds weer karakteristiek voor de streek en vertellen veel over de historie. We rijden naar Moskenes, bijna het zuidelijkste puntje van de Lofoten om dit hoofdstuk af te sluiten. Steeds weer mooie uitzichten, maar de wegen worden wel smaller. Er is dan ook weinig passageruimte met vrachtwagen, bussen of andere campers. We hebben besloten om van hieruit over te steken naar Bodø. Dat is een overtocht van 3 uur en een kwartier. Het is duur, maar het spaart wel zo’n 600 km.
De eilandengroepen die we hier hebben bezocht zijn echt heel bijzonder, het is een van de hoogtepunten van deze reis!