Maryland en Virginia (2) - Reisverslag uit Shenandoah, Verenigde Staten van Wim en Marjo - WaarBenJij.nu Maryland en Virginia (2) - Reisverslag uit Shenandoah, Verenigde Staten van Wim en Marjo - WaarBenJij.nu
VIP-Report

Maryland en Virginia (2)

Blijf op de hoogte en volg Wim en Marjo

24 Maart 2019 | Verenigde Staten, Shenandoah

Maryland en Virginia (2)

Er is de afgelopen week niet zo veel gebeurd als gepland. Dit heeft te maken met GPS-problemen. Dit heeft enkele dagen vertraging opgeleverd. Inmiddels is alles opgelost en gaan we echt aan de slag. Dat wil niet zeggen dat we in die dagen niets hebben gedaan. Trouwens een beetje uitblazen na die eerste drukke week is ook niet verkeerd geweest.

We bezoeken in DC het museum of the American Indians. Dit ligt ook op het terrein van de National Mall. Het gaat niet alleen over Noord Amerika, maar ook over Zuid Amerika.

We starten op de 4e verdieping met een wat complexe film. Als we daarna rond gaan lopen en al die verschillende stammen van Indianen tegenkomen, is het misschien wel te begrijpen. Werkelijk iedere staat heeft een of meerdere stammen voortgebracht. Dat zijn dus de oorspronkelijke bewoners die er leefden voordat de Europeanen hier kwamen huishouden. We zien prachtige afbeeldingen, klederdrachten en vooral symbolen. Vaak komen de verhalen terug bij de Creator, de grote schepper. Een schepper die wij ook maar al te goed kennen en erkennen. Dat is dan toch weer mooi dat je dat gemeenschappelijk hebt, al zijn de voorstellingen anders. Dansers met kleurrijke hoofdtooien komen langs. Ook de strijd met de indringers blijft natuurlijk niet onbesproken. In de 19e eeuw werden er meer dan 370 verdragen tussen diverse stammen en het gouvernement gesloten. Dat geeft wel aan de veelheid aan stammen waar het om ging.  Op een andere verdieping komen de Inca’s aan bod. Daarvan is best veel herkenbaar t.o.v. onze reis van 3 jaar terug. Cusco, de hoofdstad van de Inca’s, komt ruim aan bod. Puno aan het Titicacameer en Machu Pitchu gaat het over. Maar het thema is The Great Inka Road. Dus het is veel meer omvattend, de veel kleurige kleding, de dansen, de dieren zoals de lama, de alpaca en de vicuna. Het is heel interessant.

We reizen naar de Appalachian Mountains (AM). Een onderdeel daarvan is de Skyline Drive (SD) in Shenandoah NP. We krijgen al direct bij het binnen gaan te horen dat de SD nog maar beperkt open is vanwege takken over de weg. Waarschijnlijk is men nog aan het snoeien. We maken nog wel een mooie wandeling van 1,5 uur. Onderweg passeren we een piepklein kerkhof. De mensen die er begraven liggen hebben allen de familienaam Fox. Daar is de wandeling dan ook naar vernoemd. We overnachten in dit deel van het park bij het Dickey Ridge visitor centre (dat nog gesloten is).

De volgende dag regent het voor het eerst in 12 dagen en flink ook. We verlaten het park en gaan 

naar de Shenandoah Carverns. De stalagmieten en stalactieten zien er inderdaad heel bijzonder uit. Ze worden goed uitgelicht, hoewel er hier en daar ook met kleurspots is gewerkt. Dat vinden wij niet altijd even goed geslaagd. Er zijn allerlei kamers en formaties, zoals de great room en Diamant Waterfall. De grotten zijn ontstaan na een aardbeving miljoenen jaren geleden. Zo’n 7000 jaar geleden was de laatste. Toen zijn er nog wel enkele formaties op scherp gezet, waarbij bij bijvoorbeeld een blok van 200 ton op slechts 3 punten rust. Maar het ligt toch wel stabiel, aldus onze gids. Alles overziende is het een bezoek zeker waard geweest.

Als we verder willen, valt er inmiddels natte sneeuw. En ja hoor, even verder gaat het over in droge sneeuw. De bomen en velden zijn snel wit, maar als we de IS verlaten en wat dalen gaat het weer over in regen en even later wordt het zelfs weer droog. We vinden een mooie camping met de bijzondere naam Devils Backbronie. De camping maakt onderdeel uit van een destilleerderij. Je ziet hier wel meer cider destilleerderijen.

Het is trouwens iedere avond wel flink stoken om het een beetje behaaglijk te hebben.

We zoeken de Blue Ridge Parkway (BRP) op, dit is een zuidelijker vervolg van Sky Line Drive en ook een onderdeel van de AM. Als we op de BRP aankomen zitten we midden in de sneeuw. Een klein stukje verder is aangegeven dat de weg is afgesloten vanwege sneeuw en ijs. We proberen het bij Buchanan nog een keer. En ja hoor, hier is er niets aan de hand, ondanks dat het toch 7 à 800 m boven zeeniveau is. Er zijn veel viewpoints die heel toegankelijk zijn aangelegd. Het uitzicht is best fraai, maar alle viewpoints zijn ongeveer gelijk. We zien veel haviken zweven op de best wel pittige wind. Wel kun je niet anders dan constateren dat rond 20 maart het gewoon te vroeg in het seizoen is om deze topattractie te bezoeken.

Nog wat andere ervaringen.

Op de Interstates is er best veel verkeer. Wij houden een snelheid aan van zo’n 90 km/uur, zoals we in de EU ook gewend zijn. Vele indrukwekkende vrachtwagens van 20 m lengte of meer, razen ons voorbij met aan weerszijde een glimmende schoorsteen als uitlaat. We zijn echt steeds het langzaamste jongetje van de klas. We passeren geen enkel voertuig, nee we worden alleen gepasseerd, maar trekken er ons niets van aan.

De campings zijn hier prima, maar wel heel anders. Iedere plek is een inrijlaan. De meeste voertuigen zijn erg groot. Het gaat zowel om campers, beter gezegd bussen (dikwijls met auto er achter die elektrisch en mechanisch is verbonden) of een dikke pick-up met een dolly waarop een 10 m lange caravan rust. Een verzamelnaam voor beiden is recreational vehicle (RV). De toiletgebouwen zijn sober, ze worden nauwelijks gebruikt want RV’s hebben alle voorzieningen aan boord en zijn voorzien van een water-, stroom, antenne en riolering aansluiting.

Wij maakten ons nogal druk over de tolwegen. Dikwijls kan er namelijk niet worden betaald en word je alleen maar gescand. Wij proberen dus een tolkastje voor Easypass te kopen. Het heeft lang geduurd voordat iemand ons precies kon zeggen waar je deze kunt verkrijgen. En wat denk je, daarna hebben we tot nu toe geen tolpoortje meer gezien. Daarnaast is deze pas ook maar in een beperkt aantal staten geldig. Het kan verkeren.

Tenslotte, bij het plaatsen van foto’s kwam ik er achter dat de site “waarbenik.nu” werkt aan een nieuwe site. Ik moet dan ook tekst en foto’s op een ander platform invoeren. Dat is niet erg, maar wat ik wel erg vind is dat de reacties van diverse volgers ineens zijn verdwenen. Ik heb hierover geklaagd bij het platform, maar nog geen reactie ontvangen. Ik hoop dat u zich daardoor niet laat ontmoedigen. Reacties worden zeer op prijs gesteld!


  • 26 Maart 2019 - 17:29

    Harry En Ingeborg:

    Mooie verhalen weer Wim en Marjo; wat een gaaf avontuur! Veel plezier, we blijven het volgem, groeten van ons

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

VIP-member
Wim en Marjo

Actief sinds 03 April 2011
Verslag gelezen: 444
Totaal aantal bezoekers 175108

Voorgaande reizen:

11 Mei 2025 - 19 Juli 2025

NDO-camper en fietsreis 2025

27 December 2023 - 08 April 2024

Marokko en Portugal 2024

29 Mei 2023 - 16 Juli 2023

De grote Kalahari ronde

10 Maart 2019 - 08 Augustus 2019

USA-Canada

27 Mei 2018 - 27 Mei 2018

Noordkaap

21 Augustus 2017 - 26 Oktober 2017

Rondreis door de laars van Europa

05 September 2015 - 23 Januari 2016

Andesreis

22 Maart 2014 - 31 Mei 2014

Iberisch Schiereiland

25 Mei 2013 - 25 Juli 2013

Land van ijs en vuur IJSLAND

21 Juni 2011 - 12 November 2011

Onze reis naar Australie

Landen bezocht: