2. Grens Namibië tot Solitaire - Reisverslag uit Solitaire, Namibië van Wim en Marjo - WaarBenJij.nu 2. Grens Namibië tot Solitaire - Reisverslag uit Solitaire, Namibië van Wim en Marjo - WaarBenJij.nu

2. Grens Namibië tot Solitaire

Door: Wim en Marjo

Blijf op de hoogte en volg Wim en Marjo

14 Juni 2023 | Namibië, Solitaire

Algemeen

Op de eerste plaats willen we jullie bedanken voor de leuke reacties op ons blog, echt hartverwarmend. Een antwoord op de vragen van Leo D. Nee wij rijden niet konvooi. Er is een aanbevolen route, maar je bent niet gehouden op deze te volgen. Ieder vertrekt op z’n eigen tijd maar wel bijtijds want iedere dag is er veel “werk aan de winkel”. Het is het verstandig het advies te volgen want als laatste vertrekt een oud wegenwachter (WW) die als bezemwagen en technisch support dient. Op de camping aangekomen staan daar de kwartiermakers (onze reisbegeleiders) die iedere reisdag als eerste vertrekken. Er zijn een aantal gezamenlijke maaltijden (sommige mensen gaan iedere dag uit eten, als het kan) maar verder bepaal je dat zelf.

We hebben inmiddels 2 000 km afgelegd waarvan 750 gravel. Dat laatste is heel inspannend. Vooral als er veel “wasbord” is probeer je steeds de ideale lijn te vinden. Je wordt voortdurend door elkaar geschud. Je moet dit hebben ondergaan om je te realiseren hoe dat voelt! Het is af en toe een beproeving voor mens en voertuig, maar je krijgt er zoveel voor terug. Je moet dit meegemaakt hebben om het je goed te realiseren. Tegelijk stuift het geweldig, wat je ook niet allemaal buiten kunt houden.

Beknopt reisverslag

In Springbok slaan we voor 8 dagen boodschappen in. We rijden Namibië binnen. Dat wil zeggen nadat er zo’n 1,5 uur aan allerlei administratieve verplichtingen is voldaan. Met een (wat hinderlijke) ondergaande zon (het is hier nu maar 11 uur per dag licht) komen we in Fishriver Canyon Hotspring aan. Het is inmiddels wel prachtig weer. We wandelen een stuk door de canyon en zien een soort marmotten. We genieten van het heerlijke zwembad en de WW laat de banden af om meer grip te hebben op het gravel die nog komen gaat. De volgende dag rijden we naar het park. De weg is nog minder, maar de beloning is groot. Het uitzicht is magnifiek. Een diep droge rivierbedding kronkelend door het land met allerlei vormen van steenmassa’s vooral in de kleuren grijs en lichtbruin. Er worden in de lectuur vergelijkingen gemaakt met de Grand Canyon. Dat vinden we wel wat ver gaan, al zijn er zeker overeenkomsten. We maken een wandeling langs de rand. Een viewpoint verder worden we getroffen door een heel groot volkomen vlak plateau, ook van grote schoonheid.

We rijden opnieuw door prachtige steeds wisselende landschappen. Dan zien we heuvels die eruitzien als door een giga vrachtwagen gestorte hoop keien zonder samenhang. Dan volgen topjes die begroeid zijn met droog gras. Even verder rij je weer door een vallei begroeid met hooiachtig gras waarbij de heuvels op afstand zijn.

Het is ook vaak de grote leegte die zoveel indruk maakt in deze onmetelijke woesten. In 100 km geen dorp te bekennen.

Voorbij de Zarishoogte komt een stevige afdaling en rijden we een grote vallei binnen met veel solitaire groene vegetatie. De vallei wordt omzoomd door prachtige wat licht groene bergen met een soort kraag aan de bovenrand.

In de enkele bomen die er staan zien we verzamelvogelnesten. Het zijn grote nesten waarin verschillende vogelparen broeden en jongen krijgen. Ze zijn soms wel een m3 groot.

We reizen over een hoogvlakte. De camping in Aus ligt op 1 400 m. ’s Morgens is het om het vriespunt. In de camper komen we ook niet verder dan 5°.

We bezoeken een voormalige kalkoven. Gevraagd naar de geschiedenis leert dat in de late 18-honderds hier een boerderij was. Later kwam er behoefte aan bouwstenen en is de kalkoven gebouwd. En dat zo in the middle of nowhere! De boerderij is omgebouwd naar een bescheiden restaurant met lodges. Op het erf lopen veel parelhoenders. Ook is er een kwekerij van lithhops. Het zijn kleine vetplantjes (het zijn net kleine bloeiende steentjes) in een grindbakje. Er staan vele soorten in honderden bakjes. Heel bijzonder.

Op 10 juni bezoeken we Duwisib Castle. Het is gebouwd in opdracht van Hansreinich von Wolf, kapitein in het Duitse leger. (Namibië is voormalig Duits gebied). Hij is begin 20e eeuw getrouwd met een rijke Amerikaanse en ze kwamen op het decadente idee om hier midden in de woestijn dit kasteel te bouwen. Alle materialen moesten over honderden kilometers met paard en wagen door de woestijn worden aangevoerd vanaf Duitsland. Toen de 1e wereldoorlog uitbrak moest Hansheinrich vechten aan het front waarbij hij is gesneuveld. Ze hebben er dus maar een paar gewoond, want zijn vrouw is er nooit meer geweest. Inmiddels is het eigendom van de staat. Men wil het kasteel renoveren en verbouwen tot een lodge.

Dan komt de Sossusvlei, een van de hoogtepunten van deze reis. Als we om 6.30 u op weg gaan is het nog pikdonker. De eerste stop is bij Dune 45. Hier kun je omhooglopen om de zonsopgang mooi te zien. Maar het is erg stijl en een best lang. Stuk voor stuk haken we af. Maar we zien de zonsopgang toch wel. We rijden naar de startplaats van de buggy’s. Die brengen je naar waar je heen wilt. Wij kiezen in eerste instantie voor Dead Vlei. Het is ook een stevige wandeling naar een drooggevallen meer. De zwarte (dode) Camel-doornbomen zijn al honderden jaren dood en contrasteren met de zoutbodem. Heel bijzonder, een beetje macaber zelfs. Vervolgens brengt de buggy ons naar de Sossusvlei met Big Mamma op de achtergrond. De duinen kenmerken zich daar haarscherpe vouwlijnen die onder invloed van de wind steeds veranderen. Dit geheel is echt overweldigend. Ook deze kun je beklimmen, maar het is loodzwaar en niet meer voor ons te doen. ’s Middags volgt nog Sesriem Canyon. De, nu droge, Tsauchab rivier heeft hier een 40 m diepe smalle kloof achtergelaten. De kloof, waar je in kunt lopen, heeft allerlei grillige vormen. Als je hier je fantasie op los laat herken je allerlei dieren.

Na een flinke pauze dineren we ’s avonds in een uiterste romantische en gezellige setting.

Het gaat ons goed ook al zijn er best pittige dagen bij.

Hartelijke groet Marjo en Wim.


  • 14 Juni 2023 - 17:52

    Toke:

    Heel fijn weer iets van jullie te horen Wim en Marjo. Het was tenslotte alweer even geleden.

    Weer mooie verhalen en duidelijk beeldende beschrijvingen[e-1f609]. Je ziet bijna voor je hoe jullie het zagen. Ik begrijp ook dat de dagen pittig zijn ingevuld, maar dat het allemaal zeer de moeite waard is. Geniet ervan lieverds.

    Xxx Toke


  • 14 Juni 2023 - 20:44

    Harry En Ingeborg:

    Hoi ome Wim en tante Marjo, wat een bijzondere reis weer en wat een hoop indrukken! De verslaggeving is weer van hoog niveau, daardoor zien we de beelden helemaal voor ons! Wel even naar Sossusvlei gegoogeld en dat ziet er inderdaad zeer indrukwekkend uit! Heel veel plezier en mooie avonturen gewenst; we kijken uit naar het volgende verslag, groetjes van ons


  • 14 Juni 2023 - 23:26

    Peet :

    Beste Wim en Marjo,

    Het is gelukt om via deze site een commentaar te geven. Wat een prachtig verslag weer. En nu zie ik ook de mooie foto's erbij. Veel plezier en geniet van jullie mooie avontuur.


  • 17 Juni 2023 - 15:18

    Corry Wille:

    Dank Marjo en Wim voor het beeldende verslag. Wat een prachtig gebied. Bijna onwerkelijk om daar te zijn, te midden van die mooie plaatjes. En ik kan me voorstellen dat de foto’s nog niet half kunnen laten zien hoe mooi het is. Overweldigend.

    Er valt nog veel te zien lijkt me. Dat hebben jullie natuurlijk goed voorbereid. Ik ben benieuwd naar het volgende verslag.

    Hartelijke groet uit een warm Nerderland.


  • 19 Juni 2023 - 08:05

    Marion:

    Wat een mooie natuur! Flamingo's, Cheetha's! En waren het soms Hamerkop vogels, die die grote nesten maken? Als het goed is, zijn er dan allemaal kamers in gemaakt. Ik zag ze in Rwanda ook, deze nesten. Maar misschien is het een andere vogel?

    Groetjes Marion.


  • 20 Juni 2023 - 21:37

    Piet En Heeny:

    Hallo Wim en Marjo.

    Fijn te lezen dat alles goed gaat. Al is het soms pittig. denk maar zo Wim ,blijft mijn wandelconditie op peil.

    [e-1f606]. veel indrukken zullen jullie wel weer opdoen . Ga wat opzoeken als het even uitkomt van sommige dingen die je beschrijft en genieten van de fotos die jullie er bij zetten, Misschien is het jammer dat de dagen wat korter zijn. Maar dat betekend wel dat je bijna iedere dag weer ziet aanbreken wat veel keer toch ook de mooiste uren zijn, Geniet ervan en heeeel veeeel plezier en goede reis . groetjes Piet en Henny


  • 28 Juni 2023 - 13:58

    Corrie (en Richo) Severs:

    Geweldig mooi makkelijk leesbaar verslag. Tot zover deel 2.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Namibië, Solitaire

De grote Kalahari ronde

Lieve mensen,

Wij beschouwen het als een voorrecht dat we nog weer een keer een uitdagende grote reis mogen maken. De reis begint op 29 mei ’23 en eindigt medio juli ’23.

De reis ziet er globaal als volgt uit:
Vanuit Kaapstad in Zuid-Afrika voert de route noordwaarts door de uitgestrekte woestijnlandschappen van Namibië en Botswana. Via onder meer de Fish River Canyon, de Namibwoestijn, Swakopmund aan de Atlantische Oceaan, Himbaland, Etosha National Park, het noordelijk deel van de Kalahari en de Caprivistrook bereiken we het Chobe National Park. We steken de Zambezi-rivier over om de bekende Victoria Falls te bezoeken. Terug in Zuid-Afrika reizen we door het Krugerpark om vanuit Johannesburg weer naar huiswaarts te gaan.

We reizen in een groep met huurcampers. Het is een uitdagende reis, niet alleen vanwege de omstandigheden in deze landen, maar ook vanwege de af en toe grote reisafstanden over af en toe slechte wegen.

We gaan proberen om periodiek wat van onze ervaringen op dit blog te plaatsen zodat we deze met jullie kunnen delen. Als u wilt reageren op dit blog, dan stellen wij dat op hoge prijs. We hechten veel waarde aan contacten met het thuisfront. In hoeverre het lukt om naar ieder persoonlijk terug te schrijven is nog wat lastig te voorzien. Vanzelfsprekend zijn we ook afhankelijk van de lokale digitale infrastructuur.

Een hartelijke groet van Marjo en Wim

Recente Reisverslagen:

18 Juli 2023

8. Weer thuis en terugblik

15 Juli 2023

7. Terug in Zuid-Afrika

09 Juli 2023

6. Botswana en Zimbabwe

03 Juli 2023

5. Van Etosha naar de grens met Botswana

25 Juni 2023

4. Etosha NP
Wim en Marjo

Actief sinds 03 April 2011
Verslag gelezen: 234
Totaal aantal bezoekers 151985

Voorgaande reizen:

27 December 2023 - 08 April 2024

Marokko en Portugal 2024

29 Mei 2023 - 16 Juli 2023

De grote Kalahari ronde

10 Maart 2019 - 08 Augustus 2019

USA-Canada

27 Mei 2018 - 27 Mei 2018

Noordkaap

21 Augustus 2017 - 26 Oktober 2017

Rondreis door de laars van Europa

05 September 2015 - 23 Januari 2016

Andesreis

22 Maart 2014 - 31 Mei 2014

Iberisch Schiereiland

25 Mei 2013 - 25 Juli 2013

Land van ijs en vuur IJSLAND

21 Juni 2011 - 12 November 2011

Onze reis naar Australie

Landen bezocht: