2. Pieterpad op de fiets noordelijke sectie

Op de eerste plaats bedankt voor al jullie reacties, heel leuk!

Het is weer even geleden dat we een meerdaagse fietstocht deden. Het blijft ons toch wel trekken.

De keuze is gevallen op het noordelijke deel van het Pieterpad (PP). Het traject start in Pieterburen om vervolgens Groningen, Assen, Coevorden, Hellendoorn en Vorden als etappeplaatsen te hebben. Het gaat totaal om een afstand van ca 350 km, dus gemiddelde zo’n 60 km/dag.

We reizen met de fiets en/in de trein van Vorden naar Pieterburen. Fietsen is hartstikke leuk en fijn, maar de fietsen in de trein blijft wel wat gedoe. We kiezen expres voor de zondag omdat het aantal reizigers dan beperkt is. We stappen op in Zutphen en moeten overstappen in Zwolle en in Leeuwarden. Omdat station Groningen wordt verbouwd is de reis van Assen naar Groningen niet mogelijk. Voordeel: de instap in de Arriva-trein is gemakkelijker dan die van de NS.

We treffen goed weer, maar de pittige noordenwind is dit keer tegen. De route voert door polders met vooral koeien en met veel vaarten en kanalen. De paden zijn vaak smal, iets waar Marjo niet zo blij mee is. Zij wil ruimte. Gelukkig gaat het allemaal goed, alleen als we ergens verkeerd rijden en op een boerenerf moeten draaien gaat het even mis. Gelukkig staat ze snel weer op zonder fysieke en materiële schade. De afstand (ca 35 km) is niet zo groot maar de combinatie met de treinreis doet ons wel verlangen naar onze standplaats.

Op maandag gaat het echt beginnen. De route voert ons verder noordwaarts. Dat betekent eerst tegen wind maar dat zal snel veranderen. We fietsen langs de dijk aan de Waddenzee. Eerst aan de Zeezijde met veel schapenkeutels. Telkens passeer je veeroosters, markering van onderlinge gebieden. Midden op de dijk staat een stalen kunstwerk De Wadloper, best wel bijzonder. Bij het gehucht Broek, met 500 m ben je er doorheen, gaat het zuidwaarts en dus voor de wind. Op de landerijen zien we vaak tarwe en aardappelen (op kraggen, soms zitten ze nog onder de oppervlakte) maar ook bieten en uien worden er verbouwd. In het alleraardigste Eenrum staan we even op een pleintje voor de lokale kroeg, die gesloten is, te kijken als de deur toch plots open gaat. Of we zin in een kopje koffie hebben? Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. We hebben een leuk gesprek met de waard die via een stichting het etablissement weer wat reuring hoopt te gaan geven. Bij het gemaal Schaphalsterzijl vinden we een mooie plek voor de lunch. In het sluizenstelsel, waarin een vistrap is geïntegreerd, passeert juist een jacht. De schipper en zijn vrouw vertellen desgevraagd hoe het hier allemaal werkt. Aan het varen met zo’n boot zijn nauwelijks kosten als sluisgeld en belasting verbonden. Toch wel een contrast met camperen, waarbij de wegenbelasting binnenkort verdubbelt.We overnachten in een voormalig KPN-gebouw, dat geheel is getransformeerd tot een prachtig hotel, aan de oevers van het Paterswoldemeer.

Op de dinsdag zien we opnieuw een staalblauwe hemel! Het lijkt niet stuk te kunnen. Was het gisteren allemaal akkers en weiland, vandaag rijden we veelal langs of onder bomen. Alles is nog pril groen zo in het vroege voorjaar. De droogte is nog niet zichtbaar, hoewel er vooral gisteren veel werd gesproeid. De Drentse Aa en het Ballooerveld zijn juweeltjes in de natuur. Assen is vandaag ons eindstation. Omdat we bijtijds zijn brengen we nog een uurtje door in het fraaie Drentsmuseum. Hier draait een expositie over figuratieve kunst van 75 kunstenaars en Labirintia. Bij dat laatste komen, zoals men aankondigt archeologie, kunst en geschiedenis bij elkaar. Wij vinden het niet echt bijzonder maar toch leuk om de middag te besluiten.

Noot

Toen wij ruim 25 jaar geleden het PP wandelend bijna hadden voltooid wilden we het stuk boven de stad Groningen toch even afmaken. Anders kun je immers niet zeggen dat je hele PP hebt gedaan. We deden dat toen vanuit het stadspark in Groningen waar ons tentje stond. We ervaarden toen het landschap als saai. Hoe anders beleven we dat nu met de fiets in positieve zin. Het is nu voorjaar en toen najaar. Is het dat? Het weer is veel mooier. Is het dat? We staan echt verbaasd over de schoonheid van het landschap, de weidse blikken, de terpdorpen en niet te vergeten de rust met al die (vooral gegraven) waterwegen die het land doorsnijden. Ook Groningen is fantastisch!

Op woensdag rijden we de koninginnenrit, althans qua afstand. We hebben zo’n 75 km voor de wielen. Vanuit Assen voert de route, dan weer wat zuidoost dan weer zuidwest. De weg kronkelt alle kanten op. Je rijdt minstens 50% meer dan wanneer je in een rechte lijn zou kunnen rijden. Maar al met al is men er bij het PP in geslaagd een prachtige route samen te stellen. Het weer is wel wat minder. De wind maakt het behoorlijk fris. Met al dat draaien en keren krijgen al windrichtingen een beurt. Per saldo overheerst toch wel voor of zijwind. Vanwege de afstand rijden we lekker door. De route voert ons veelal door magnifieke natuur.

Op donderdag is wind nog wat in kracht toegenomen, bovendien is de temperatuur flink ingekakt. 13° wijst de thermometer aan, maar de gevoelstemperatuur ligt nog wat lager hoewel de zon wel compenseert. Coevorden is voor een groot deel industrieel. Er liggen veel straten open vanwege leidingaanleg, niet zo aantrekkelijk voor de toeristen. Als we hieruit zijn volgen we voor een belangrijk deel het stroomgebied van de Overijsselse Vecht, die zorgt voor aantrekkelijk landschap. We lezen dat in het verleden de rivier werd gekanaliseerd waardoor de lengte terugliep van 90 naar 60 km. Dat was geen goede zet. Het water stroomde veel sneller, de grondwaterstand liep terug en landschap verarmde. Op een aantal plaatsen is die kanalisatie weer ongedaan gemaakt en de schoonheid van het lan

dschap teruggekeerd en de waterhuishouding beter op orde.

Op vrijdag is het mooie weer voorbij. Als we opstappen is amper 10°. Dreigende wolken aan de horizon. Dat belooft niet zo veel goeds. Na Nijverdal zitten we al snel in de Sallandse Heuvelrug een magnifiek gebied met bos en heide. De paden zijn af en toe smal, dat blijft lastig voor Marjo. Als het evenwicht deze dag dan niet lijkt mee te werken leidt dat tot spanning, echt moeilijk om mee te dealen. Het terrein gaat ook aardig op en neer, ja we zitten niet ver van de Holterberg.

Even verder komen we van Overijssel in Gelderland. In de buurtschap de Wippert kunnen we zowaar even op een terras zitten. Een PP-ganger heeft zojuist z’n binnenband vervangen. Na de lunch heb ik een leuk gesprek met een andere PP-fietser, een jongeman die zonder ondersteuning in z’n eentje gemiddeld zo’n 100 km per dag aflegt. We passeren het Twenthekanaal, na nog weer een fraai bos komen we in Vorden aan. We doen er boodschappen en halen een deel van onze bagage op bij een hotel. Wat verkleumd komen we rond 15.30 u op de camping aan. Even de camper op z’n plaats zetten en we kunnen uitpakken en de kachel aan!

We kijken terug op een mooie fietstocht en voelen ons bevoorrecht dat we dit weer hebben mogen en kunnen doen! We gaan nadenken of we in Oostenrijk nog zo’n uitdaging willen aangaan.