3. Enkele locaties in NL

Opnieuw bedankt voor de reacties die wij mochten ontvangen.

De achterliggende week is zeker niet spectaculair te noemen. Maar misschien zijn gewone dingen ook interessant? Zondag reizen we van Vorden naar ’s Gravenzande, dichtbij huis dus. Het is regenachtig en druk op de weg. Camping Het Jagdveld is al een beetje bekend terrein. Het is fijne camping, maar zo aan de kunst staat er bijna altijd wel wind. ’s Avonds trakteren we ons op een dinertje in de nabijgelegen Oase.

Maandag staat in het teken van de was. Ja als je 14 dagen op pad bent is hoogtijd daarvoor. Marjo is er druk mee! Ik ontferm mij over de fietsen. Die zijn behoorlijk smerig geworden. Dat laten we ook niet over onze kant gaan. Mijn oudste zus, die in ’s Gravenzande woont, komt even langs om bij te praten. Ze hebben net een mooie geslaagde vakantiereis gemaakt naar Griekenland.

Dinsdag staat in het teken van klusjes in en om het huis. Marjo’s fiets heeft een servicebeurt nodig. Het is erbarmelijk slecht weer. We moeten er doorheen want de camper is ook geen optie. Kletsnat kleden we ons thuis om, om daar een paar klusjes te doen o.m. van administratieve aard.

De fiets is al snel klaar en het weer is opgeknapt, terug tegenwind naar ’s Gravenzande.

Op de woensdag staat de kapper bij Marjo op het programma. Na de boodschappen en tanken gaan we op weg naar Oisterwijk onze nieuwe bestemming. Camping De Gerrithoeve is inmiddels echt een vertrouwde fijne plek. Hier ontmoeten we ons petekind met haar man en een dag later mijn jongste zus met haar vriend. Het weer wordt steeds beter. Op zaterdag is het zelfs zo’n 24° en praktisch windstil. We maken een mooie fietstocht waarbij we kiezen voor wat bredere paden. We gaan zuidwaarts en doen o.m. Diessen en Hilvarenbeek aan. In de laatste plaats steken we een kaarsje op in de Petrus-Bandenkerk met zeer markante toren van 75 m hoog om de beste zegen af te vragen over het vervolg van onze reis.

Op 1 juni vieren we de 70^e verjaardag van mijn jongste zus. Zij heeft ons hiervoor uitgenodigd op een zorgtuinderij (De Es) in Haaren, dat is een kleine 10 km fietsen en dus heel goed te doen met de fiets.

Heel leuk om weer eens veel leden van de familie te zien en te spreken onder het genot van een hapje en drankje. Na de lunch geeft zij als een van de vrijwilligers ons een rondleiding door de tuin, een heel omvangrijk en diverse geheel. Dit alles wordt gerund door een paar professionals en vele vrijwilligers. Het staat er allemaal keurig.

Je ziet het, het zijn allemaal simpele en normale dingen maar misschien toch de moeite waard. Volgende week gaat het richting Duitsland waarbij rivierdalen een belangrijke rol spelen.

Hartelijke groet, Marjo en Wim