Goede reis en 1e indrukken

Marjo’s vriendin, Annet, haalt ons op om ons in station Rijswijk af te zetten. Bleek eerst nog even mijn OV-chipkaart onvoldoende geladen. Hoe dat mogelijk is als je voor automatisch opladen hebt gekozen, is een raadsel. De trein heeft 5 minuten vertraging, waardoor we de aansluiting op HS missen. Maar goed, wat is een half uur op 140 dagen? Op Schiphol wordt het ook nog een beetje spannend, een van de koffers is 2 kilo te zwaar. Vroeger was het zo dat de andere dat eventueel zou kunnen compenseren. Maar vanwege de arbo bla, bla, bla, mag dat niet meer. Met wat changeren komt het allemaal goed. We stappen in een Boeing 777 van KLM met 10 stoelen op een rij. Het is een lange vlucht van 10,5 uur, maar het gaat snel. Je steekt natuurlijk wel die hele Atlantische Oceaan over! In Panama City is er een overstap van 2 uur. Precies volgens plan arriveren we om 23 uur lokale tijd met Copa Air (Boeing 737) in Lima. De immigratie volgt verassend snel. In de aankomsthal worden we overvallen door heel veel afhalers met een naambord. Het zijn er minstens 50, dus dat is wel even zoeken. Wel heel fijn om te zien dat jouw naam er dan ook bij staat. In 3 kwartier zijn we in de wijk Miraflores. We sluiten dan een dag af waarbij we meer dan 25 uur in touw zijn geweest. Dat hoort er allemaal bij.
Na een wat onrustige nacht valt het eerste ontbijtbuffet op dit continent reuze mee! Zeker als we dat vergelijken met Spanje en Italië. Dan gaan we de buurt wat verkennen. We lopen al snel tegen een klein straatevenement aan. Een paar enthousiaste Aerobicdansers, gewapend met muziek en een microfoon brengen een groot gevolg in beweging met soms uiterst geraffineerde danspasjes. Langs de kant staan verschillende exposanten met kleurrijke schilderijen in een soort galerijvorm opgesteld. Er zijn echt heel mooie exemplaren bij, maar het is de eerste dag en we hebben al zo veel bagage. We lopen langs de Avenida Larco in de richting van de Pacific. Onderweg doen we veel eerste indrukken op en laten deze op ons inwerken. Een er van is om eens goed naar de mensen te kijken. Van velen is heel goed de Indiaanse afkomst te zien. Het zijn die kenmerkende donker uiterlijkheden en klein van postuur. Mooie mensen om te zien en dus ook te schilderen! In het aardige Parque de Kennedy worden we verrast door de vele katten die hier worden gekoesterd. Overal zien we voorbakjes staan. Ze leven hier in een soort luilekkerland! Dit blijkt te zijn ontstaan tijdens een rattenplaag in de 80er jaren. De kust heeft een sterke branding, surfers komen hier goed aan hun trekken. We kijken vanuit de hoogte zo ook op een heuse pier. Een stukje verderop is een start- en landingsplaats van draagvleugels. De piloten sturen uiterst behendig hun enige passagier omhoog over zee en de kust. Lijkt ons heel leuk om te doen, maar niet vandaag. Rond 13 uur checken we uit en gaan we op weg naar ons homestayadres Mijnheer, zeg maar Willy, verwelkomt ons aller hartelijkst. We hebben een mooie ruime kamer met veel bergruimte, zelfs met Wifi. Dat laatste had ik helemaal niet op gerekend. Omdat we hier we 6 overnachtingen doen, pakt Marjo heel zorgvuldig uit en geeft de spullen een mooi plaatsje. Na nog wat boodschappen te hebben gedaan in een soort Le Clerc. Wie dacht dat ze hier achter lopen op ons, komt echt helemaal bedrogen uit. Maar het blijft vandaag bij een eerste indruk. We weten dat Miraflores een bevoorrechte wijk is en dat het elders in deze miljoenenstad het heel anders is!
Groeten en lfs Marjo en Wim