Taalcursus (2)

Maandag begint dan de taalcursus bij escula Peruwayana. We lopen met ons tasje op de rug naar de op 2,5 km afstand gelegen school. Doet echt denken aan tijden van weleer!
We vallen wel wat op tussen al die jonge cursisten. Na een testje beginnen we samen in een klasje van 2, niet te geloven hè? We krijgen les van een jonge leuke lerares, Lucia uit Lima. Het begint eenvoudig, al heeft Marjo het niet zo gemakkelijk. De tijd vliegt om, de les is zo weer voorbij. De middag is voor andere leuke dingen zoals een marktje met allerlei zeer kleurrijke Inca kleding en souvenirs.
Op dinsdag kijken we even terug op de eerste cursusdag. We aarzelen over of we op de goede weg zijn vanwege het niveauverschil tussen Marjo en mij. We lopen tegen verschillen aan tussen de Spaanse taal in Latijns Amerikaanse landen. Het is echt een beetje lullig als je bepaalde woorden hebt geleerd en dan hier moet horen dat ze die niet begrijpen. Ik geef een voorbeeld coche is in Spanje auto maar hier kinderwagen. Kan dus tot aardige misverstanden leiden. Na de les gaan we met 12 medestudenten incl. 2 leraren lunchen, heel gezellig.
Ook op woensdag kijken we weer even terug op de cursus van gisteren. Ik vind het moeilijk Marjo alleen te laten, maar stap niet zonder emotie over naar een andere klas. Ik zit nu in een klasje van 4, ook hier gaat het mij relatief gemakkelijk af. Ook Marjo is beter op haar plaats, ze krijgt nu de volle aandacht. Na de lunch bezoeken we South America Planet, de lokale agent van Condor Travels. We hebben een paar kleine vragen, maar het bezoek is in hoofdzaak bedoeld om nader kennis te maken. Een van de partners is Dirk. Hij komt uit Den Antwerp maar woont in Lima.
Donderdag heb ik even een dipje. Je bent dan wel al een poosje bezig met deze taal, maar om snel iets te kunnen formuleren heb je een flinke vocabulaire nodig. Het lijkt er even op dat hoe meer woorden je leert, hoe lastiger het is zaken uit elkaar te houden. ’s Middag gaan we naar het centrum van Lima. In ca 20 minuten rijden we in een propvolle bus over de autoweg. We hebben ons goed voorbereid door alles van waarde in onze kamer te laten. We hebben alleen wat geld voor de bus en een broodje. We wandelen naar de Plaza Mayor, waaraan de basiliek is gelegen. Het is een erg groot en mooi gebouw, waarin onder meer het graf van Pizzaro, de grote conquistador uit de 15e eeuw. Het hoofdaltaar is een mooi en licht exemplaar. Er zijn ook nog een museum en crypten in de kerk. Alles bij elkaar de moeite waard. In de verte zien we een heuvel liggen die van deze afstand uitziet als een sloppenwijk, de ander kant van Lima! In het deel van de stad dat wij bezoeken zien we nauwelijks ongure typen of bedelaars.
Als we vrijdag (laatste schooldag) opstaan, regent het zo waar een beetje. Dat komt weinig voor in Lima. De lerares spreekt nu alleen en rap in het Spaans. Dus je moet erg goed opletten. Het is wel de beste manier. Het accent van de cursus ligt helemaal op het converseren. Het geeft je in de klas steeds meer zelfvertrouwen om ook te durven spreken, al moet je nog wel steeds zoeken naar woorden en denken om de grammatica. (De praktijk buiten is nog wel heel anders hoor!) Het is een school met een geweldige teamgeest. Ze zijn uiterst voorkomend en meelevend en willen niets liever dan dat je het naar je zin hebt. Als je iets speciaals wilt, vraag het en ze zullen proberen het te verwezenlijken. Wij hebben in een paar dagen tijd een heel fijne band met ze en ook onze medeleerlingen opgebouwd. Het is dan ook moeilijk om afscheid van ze te nemen. In de middag, na de lunch met zicht op de Pacific, bezoeken we nog kort Huaca Pucllana, een piramide uit de pre-Inca periode.

Op straat in Lima
Het is tamelijk chaotisch op straat. Er wordt veel geclaxonneerd. Er wordt op de vreemdste manieren ingehaald en gesneden. Wagens die rechtsaf moeten, komen vanuit de 3e baan van links en drukken dan door om alsnog die straat in te komen. Vandaar ook al die claxons. Bijna 50% van de auto’s is taxi (soms niet meer dan een Kia Picanto)! Het gaat dikwijls om heel oude exemplaren. Maar er rijden ook veel moderne auto’s van merken zoals Kia en Toyota en ook dure merken als Porsche, BMW en Lexus. Ook zie ik veel gammele kleine bussen, dikwijls stampvol met mensen. Voetgangers genieten een stuk minder respect dan bij ons. Naast de vele stoplichten, die bijna allen zijn voorzien van een digitale teller zodat je weet wanneer je weer aan de beurt bent, zijn ook nog veel agenten die het verkeer regelen. Ik zie trouwens allerlei soorten politie, zoals verkeer, transito, securo en lokaal. Ook neem je veel geldwisselaars waar op straat. Zij lopen met dikke bossen bankbiljetten te zwaaien. Je vraag je af of dat wel goed gaat. Kortom het straatbeeld wijkt nogal wat af van het onze.